WK + eindelijk nog wat gedachten

Het was een mooi verjaardagscadeau geweest, als ik had te horen gekregen dat Björn geselecteerd zou zijn voor het WK. Maar het was te mooi om waar te zijn.

Ondertussen ben ik 17 geworden en kijk ik met een soort van nostalgie terug naar de tijd dat ik kon zeggen dat ik 'nog maar' 13-14 jaar was en al zo begeesterd was door het wielrennen en steevast verslagjes neerpende op deze blog. Een jong meisje, want ja eigenlijk was ik nog een kind, dat met een toch wel hevige passie artikels schrijft over wielrennen, is nu net iets specialer dan iemand van 17 :).

Het woord nostalgie heeft ook een ietwat negatieve bijklank, en zo voel ik het ook wat aan. Als ik terugdenk aan zo'n 3tal jaar geleden, dan denk ik eraan hoe een grote rol wielrennen en schrijven toen in mijn leven speelde. Wielrennen was een echte passie, elk vrij moment zou ik naar de koers gegaan zijn en ook erover schrijven vond ik fantastisch. Ik denk dat ik ook wel kan zeggen dat ik in die tijd toch ook heel wat goede contacten had met mensen die iets te maken hadden met het wielermilieu. Ik was er ook toen al zeker van dat ik communicatiewetenschappen zou gaan studeren om nadien wielerjournalist te worden.

Ik kan niet zeggen dat de passie verdwenen is, want dat is iets dat nooit weggaat. Maar er is toch wat van het vuur gedoofd. En daar zit nu net het negatieve, ik vind dat ongelooflijk jammer. Het was fantastisch om zo gepassioneerd te zijn. Maar alles wat er in 2008 is gebeurd, heeft veel veranderd. Hoe ze toen iemand zo weinig hebben kunnen steunen, en zo aan het lijntje hebben gehouden, dat zal altijd ergens in mijn achterhoofd blijven hangen en dat is jammer. Maar zoals ik al zeg, zo een passie gaat nooit weg. Ik voel nog steeds een speciale band met wielrennen en volg het nog steeds, al is dat op een grotere afstand dan vroeger.

Ik zit nu in het laatste middelbaar, dat wil zeggen dat ik op het einde van dit schooljaar een keuze zal moeten maken, namelijk wat ik volgend jaar wil gaan studeren. Of het communicatiewetenschappen wordt, daar vrees ik voor, al wil ik nog steeds iets in die richting gaan doen. Mijn voorkeur gaat op dit moment uit naar talen, bijvoorbeeld Engels-Nederlands of Engels-Spaans, omdat je daar denk ik ook nog veel mee kan doen. Al wil ik geen leerkracht, noch tolk worden :).

Maar ik heb nog tijd, ik zal eerst proberen dit laatste jaartje te doorstaan!