donderdag, november 30, 2006

Zesdaagse van Gent, een einde in mineur...

Dit bericht hoorde er al veel eerder te komen. Maar ik heb het de laatste tijd nogal druk gehad met mondelinge examens voor te bereiden en ander werk voor school. En als ik dan voor de pc zat was ik nogal moe of had ik niet echt veel zin om iets te schrijven.

Zoals ik wel al eens aangekondigd had, zou ik vorige week zondag naar de laatste dag van de zesdaagse in Gent gaan kijken. Ik was de zondag nog wat aan het uitslapen van de dag ervoor (quiz van Leukemans, maar daarover later meer) tot ik opeens wakker werd door een smsje van Dorien. Normaal gezien ging ik haar eens ontmoeten en samen naar de zesdaagse gaan. "De zesdaagse is afgelast, er wordt vandaag niet gereden, ons uitstapje valt in het water", stond er te lezen. Ik viel natuurlijk uit de lucht. Zesdaagse afgelast? Hoe? Wat?!
Nadien kreeg ik nog een smsje die meer details verschafte. Ze vertelde dat Isaac Galvez een doodsmak had gemaakt tegen de ballustrade en was gestorven. Geen zesdaagse meer dus...

Ik kan wel leukere manieren bedenken om wakker te worden. Ik was echt wel geschokt. Isaac Galvez is misschien niet een naam die meteen bij iedereen bekend in de oren klinkt, maar het is wel een grote naam. Hij is (nouja, was...) wereldkampioen ploegkoers en wist zich vaak te plaatsen in prestigieuze sprinten (herinner je een tweede plaats na McEwen in St-Quentin, in de Tour van 2006) en haalde zelf ook z'n gram in de sprinten in kleinere rittenkoersen. Een groot verlies, dat zeker. Deze jongen was amper 31, had een jong zoontje en trouwde amper 3 weken geleden. Je bent in de fleur vanje leven. Je rijdt dan op de piste, waar je je toch goed voelt, waar je zowat ''leeft'' en dan eindigt bruusk je leven, tijdens de discipline waar je wereldkampioen bent nota bene.

Tuurlijk vond ik het jammer dat ik niet kon gaan. Maar dat vergaat snel als je je bedenkt HOE het komt dat je niet kan gaan. Je denkt aan z'n vrouw, z'n zoontje, z'n familie, z'n ploegmaat, heel de pistewereld... en ook aan Dimitri De Fauw...

Hoe het spijtige ongeval is gebeurd, het is moeilijk uit te leggen. Ik denk dat het er op neer komt dat Dimi De Fauw een opwaartse beweging maakte en dat Isaac Galvez net de achtervolging wou ingaan op Iljo Keisse en dus een neerwaartse beweging maakte. Ze haakten in elkaar (zoals dat wel vaker gebeurt) en Galvez werd tegen de harde ballustrade gekatapulteerd. Ze lagen beide op de grond maar terwijl De Fauw na een tijdje opstond, bleef Galvez bewusteloos op de grond liggen. Pisterenners hebben zoals u weet geen remmen, en dus bleven de andere renners toertjes draaien en bleven ze het levenloze lichaam van Isaac Galvez voorbijrijden. Isaac stierf op weg naar het ziekenhuis.
Dimitri De Fauw lag in het ziekenhuis en die hoorde daar dat Galvez overleden was (zonder dat de dokters wisten dat Dimi zelf van de piste kwam).
Wat moet er allemaal in het hoofd van deze jonge renner omgaan? In een impulsreactie dacht hij aan stoppen met wielrennen. Gelukkig is hij daar al op teruggekomen. Het zal tijd vragen om dit te verwerken. Hij moet weten dat het helemaal zijn schuld niet is, een zeer spijtig ongeval is het.
Iljo Keisse en Bartko winnen de zesdaagse dan, zij reden aan de leiding op het moment van het ongeluk. Ook al waren Galvez en Juan Llaneras bezig met een sterke opmars.

Jammer genoeg maar niet onbegrijpelijk gaat de winst van Keisse bijna volledig de mist in. Het pistewereldje zit nu in zak en as. Gelukkig kunnen ze een maand bekomen, en dan zien we nog wel...
M'n geld van de tickets moet ik niet terug hebben hoor, geef dat maar aan die arme weduwe!

woensdag, november 22, 2006

Cross Asper Gavere

Hey iedereen. Het is weeral eventjes geleden. Zondag ben ik naar de cross geweest in Gavere, ik keek er al een tijdje naar uit. Toch dreigde het in het water te vallen. M'n papa (en tevens m'n vaste chauffeur) kwam zaterdag doodziek thuis. Ook zondagochtend was het nog niet beter. Omdat ik toch wat treurend aan de ontbijttafel zat, heeft hij me afgezet in Gavere en is hij me 's avonds opnieuw komen halen. Lieve papa hé ;-)
Straks krijgen jullie al m'n spannende avonturen in Gavere te lezen :-)! Alleen verklaren waarom ik nu pas een verslagje schrijf. Ik ben maandag namelijk ziek opgestaan en uiteindelijk niet naar school gegaan. Dinsdag ben ik wel gegaan, maar ik ben na 3 lesuren terug naar huis gekeerd. Aangestoken door papa of iets opgedaan op de cross? Wie zal het zeggen?

M'n papa had me afgezet net aan het parcours. Zo moest ik alleen een kaartje kopen en de wondere wereld van de cross betreden ;-). Ik bleek net op tijd te zijn om de juniores te zien vertrekken. Terwijl zij hun rondjes afmaalden, maakte ik van de gelegenheid gebruik om op m'n eentje het parcours te verkennen. (Ja ik was alleen, maar heel lang zou dat niet meer duren... :-)) Het parcours lag er veel natter en dus ook veel modderiger bij dan in Oudenaarde. Dat had onvermijdelijk een aantal valpartijen tot gevolg. Het was Joeri Adams die er bovenuit stak en als eerste de finsish overschreed.

Na de juniores was het de beurt aan de beloften. Met in de schijnwerper vooral Niels Albert en ook wel Zdenek Stybar. Ik geloof dat Zdenek een halve ronde in het spoor van Niels heeft kunnen rijden, en dat hij hem dan heeft moeten laten gaan. Je zag dan Niels Albert vol doorgaan en de mannen na hem leken stuk voor stuk te kraken.
De man uit Baal hield stand, Stybar eindigde 2de en een moedige Rob Peeters kwam als 3de over de streep.

Toen deze 3 renners gehuldigd werden, ontmoette ik mijn 'kompagnon' voor de verdere namiddag. Ik had afgesproken met Diede (ook wel berucht als het meisje dat mijn gastenboek aardig weet vol te schrijven ;-)).
Na enkele smsjes uitgewisseld te hebben, wisten we elkaar te vinden. Het begin van een namiddag om nooit meer te vergeten!
Omdat het toch nog eventjes zou duren vooraleer de profs gingen starten, besloten we om samen nog eens het parcours te verkennen. Ondertussen stond onze mond geen moment stil, maar dat is heel normaal natuurlijk ;-)
Iets voor 15 uur gingen we richting startplaats van de profs. Het was daar al behoorlijk druk! Z
ij wat foto's van Sven VTH, ik van Klaas VANTORNOUT, en iedereen tevreden! Het startschot voor de profs gold ook als het startschot voor ons om aan een fijne namiddag te beginnen.
Aan de ingang had ik enkele 'klappertjes' gekregen en ook Diede had er één. Een klapper is een handje en als je daar mee 'schudt' dan maakt dat lawaai, véél lawaai! ;-) Echt veel foto's van tijdens de cross heb ik niet. Diede en ik hebben ons fototoestel niet veel bovengehaald. (Ook al hangt dat van mij rond m'n nek, maar dat doet er niet toe ;-))
Wat we wel hebben gedaan is onze klappertjes bovengehaald en de renners luidkeels aangemoedigd. Erwin Vervecken verschijnt als eerste in de verte. Iedereen roept hard voor hem. Andere grote namen als Nys en Wellens brengen ook een groot gejuich teweeg. Maar 'mindere goden' daarvoor houden de mensen hun lippen stijf. Wij niet, wij moedigden ze nog extra hard aan, soms krijg je daarvoor een lachende en ook verwonderde blik. Zo van 'ken jij mij?' en dat maakt het wel extra leuk :-)! Sommige mensen vroegen dan: "Wie is dat?" en dan moesten we meestal het antwoord schuldig blijven. Vooral de 'flashy-mannekes' konden ons wel bekoren ;-) Ik vermoed dat elke crosser nu wel doof zal zijn door ons...

We bleven natuurlijk niet steeds op hetzelfde plekje staan, we verplaatsten ons geregeld. Zo gingen we naar het einde toe aan een afdaling staan. Er stond natuurlijk niet veel volk, maar spektakel was er verzekerd ;-).
"Komaaaaan, laat u gaaaaan!" ;-)

Nadien was het stilaan tijd om af te zakken naar de aankomstzone. Zoals verwacht zag het daar al zwart van het volk! Gelukkig konden we toch nog een plaatsje opeisen. En we bleven natuurlijk supporteren en 'klapperen'. Nu focuste Diede zich vooral op Sven Vanthourenhout en ik me op Klaas Vantornout. Ohja, ondertussen werd het opnieuw duidelijk wie er heerst in de cyclocross. De strijd om de overwinning was al snel gestreden. Sven Nys stak er met kop en schouders bovenuit. Ook al was er een sterke Vervecken. En had die arme Bart Wellens niet zoveel pech gekend (3 keer van fiets moeten wisselen, z'n rug nu helemaal kapot gemaakt...) had die het vuur waarschijnlijk nog meer aan de schenen van Sven Nys kunnen leggen.
Maar gedane zaken nemen geen keer en dus mocht Sven Nys plaatsnemen op het hoogste schavotje, met naast hem Erwin Vervecken en John Gadret, die respectievelijk 2de en 3de eindigden. Diede hare 'chouchou' Sven VTH eigende zich nog de 5de plaats toe. Klaas Vantornout kende een mindere dag maar kwam toch nog knap als 11 over de streep.

We zijn nog gebleven na de koers, want wij gaan pas weg als de mensen beginnen op te ruimen! Toen er niets meer te beleven viel, nam ik afscheid van Diede en belde m'n papa, die me meteen oppikte. Wat een luxe hé :-).
Mijn allergrootste dank gaat uit naar Diede. Het was echt een zalig namiddagje om nooit te vergeten. En dat doen we zo snel mogelijk nog eens over hé!

Om haar versie van de feiten eens te lezen: http://veldrijden.skynetblogs.be/

Dit weekend wordt het druk, maar zo heb ik het wel graag. Zaterdag naar de quiz van Fanclub Leukemans, en zondag naar de zesdaagse, jihaaaaaaaaaa :-D!

Foto's van zondag vind je hier: hier

Maar ik ben er nog steeds niet zo tevreden over, nog veel leren ;-)

See you...!

dinsdag, november 14, 2006

Karl Vannieuwkerke en Les Suppappes...

Het is weeral een tijdje geleden dat ik hier nog eens iets neergepend heb. Het is toch wel erg hé! Gelukkig wees Gerda me er vandaag op :-)!

Jullie zullen ongetwijfeld al gehoord hebben over het wielerjaaroverzicht in theatervorm gemaakt door Karl Vannieuwkerke. Karl duikt de laatste tijd overal op, niet dat ik daar rouwig om ben, integendeel, het is altijd wel fijn om hem bezig te horen.
In de 'show' (weet niet of dat het juiste woord is) zal hij o.a. het alter ego van Floyd Landis neerzetten. Er waren de voorbije dagen al enkele fragmenten te zien van de première. Het ziet er goed uit, dat is wel het minste dat je kan zeggen. Ik weet niet juist wat we allemaal mogen verwachten... Het wielerjaaroverzicht van 2006 zal veronderstel ik op een amusante manier naar het publiek worden gebracht. Met beklijvende beelden die weer een bepaald gevoel oproepen bij wielerliefhebbers. Stel je voor: een gezellig zaaltje (neem nu bijvoorbeeld het Centrum Ronde van Vlaanderen), Karl Vannieuwkerke die in verschillende rolletjes kruipt, maar ook vooral zijn eigenste zelf zal zijn en daarbij nog een prachtband als 'Les Supappes'. Hoe kan je beter je (zaterdag)avond doorbrengen?
Dat dacht ik ook en ik heb dan ook al m'n tickets voor de voorstelling in Oudenaarde (Crvv) op 20 januari besteld.
Ik kijk er echt al naar uit, het wordt ongetwijfeld een avondje genieten en herinneringen aan het prachtige seizoen oprakelen. Er volgt dan natuurlijk ook een uitgebreid verslag ;-)

Zie ook de site: http://www.maandacht.be/supappes/wielerjaar.html

Tot een volgende, misschien ga ik zondag naar de cross in Gavere!

vrijdag, november 03, 2006

Koppenbergcross Oudenaarde, en nog wat...

Hey, het is weer eventjes geleden, sorry! De dagen dat ik tijd had om iets te schrijven, had ik geen nieuws. Toen er dan wel dingen gebeurden, had ik het druk om erover te schrijven, dus jah... :-)
Vrijdag rapport gekregen en nadien weerklonk de bel, die een welgekomen vakantie aangaf.
Maandag had ik de eer en het genoegen om met het bestuur van de fanclub van Björn (Leukemans) te gaan eten. Het werd een hele gezellige namiddag- avond met lekker eten. Bedankt aan Ben en Veerle om me te komen ophalen en terug te brengen zo laat. Boudewijn, Leentje, Maarten en z'n vriendin (weet je naam nu nog steeds niet!), Gerrit, Björn, Roger en heel den hoop voor het gezelschap! En voor het speciale koekje, de rugnummers en de affiche ;-) Kortom, het was heel leuk! Nogmaals bedankt!
Dinsdag en woensdag heb ik dan met een hoop vrienden en vriendinnen afgesproken en hebben we de nacht doorgedaan met films kijken, singstar en nog vanalle andere dingen ;-) Het was heel gezellig, maar van 16 uur dinsdag tot 12 uur de woensdag heel de tijd actief zijn, daar word een mens wel moe van! Ik had al half gepland om naar de cross in Oudenaarde te gaan diezelfde woensdag, maar na die nacht twijfelde ik toch wat ;-). Ik besloot me sterk te houden en toch te gaan...

Cross is toch een hele andere ervaring dan gewone koers. M'n ballerina's maakten plaats voor 'botten' en dat was wel nodig.
Het duurde een tijdje vooraleer ik iedereen had uitgezwaaid, en dan moest ik nog naar huis voor m'n fototoestel en om me om te kleden. Zo komt het dat ik net op tijd in Oudenaarde was, gewoon om de profs te zien :-). Er was een 'shuttle- dienst' om je te vervoeren, zodat je dicht aan de start raakte. De start had ik toch al gemist, dus was het gewoon de bedoeling om een plaatsje te vinden tussen de mensenmassa om Klaas dan op kop te kunnen zien rijden in de eerste ronde. Ik haalde net m'n fototoestel boven toen het plots begon te regenen. Gelukkig was het snel over.
Klaas begon meteen heel sterk aan de wedstrijd en zorgde voor verscheuring.
Wij beklommen op onze eigen wijze de Koppenberg, steeds op zoek naar een plaatsje tussen de mensenmassa om Klaas Vantornout aan te moedigen en foto's te nemen. Ik zal ook nog een kleine anekdote vertellen.
Ik was dus druk bezig met foto's nemen. (Toevallig van Klaas op dat moment :-)) en dan zegt er een meneer tegen mij: "Je hebt er al veel zeker, zo'n foto's? Klikklik!" Ikke: "Euh ja :-)" Hij: "Ja, ma alleen van de knappe zeker? Ja ik ken da wel hoor" Eeuh...

Jammer genoeg kon het niet blijven duren voor Klaas (pijn in z'n been dacht ik) en begon Sven Nys opnieuw aan het 'Knock- out slaan van z'n concurrenten'. Er lijkt voorlopig opnieuw niet veel te doen aan z'n tiranie (kwestie van m'n Grieks dat ik moet leren al wat te verwerkken in m'n blog :-p : τύραννoς (tyrannos) = alleenheerser). Toch respect hoor...
Toen de wedstrijd gedaan was, had ik het toch wel gehad. Ik begon m'n klop te krijgen en ik dacht m'n handen er gingen afvriezen (weet niet hoe het komt, maar m'n handen waren echt verkleumd...) Ik heb me lang sterk kunnen houden, maar het was genoeg, ik wou naar huis :-) en ben in de auto als een blok in slaap gevallen.

De sfeer, de renners die na één ronde al helemaal vuil zijn, de grauwe gezichten... (al heb ik als ik dat zie wel medelijden met ze ;-))
Ik denk dat ik nu ook helemaal verkocht ben voor het veldrijden! Ik had er voor m'n eerste cross wel een goeie uitgekozen natuurlijk en het is zéker voor herhaling vatbaar! Ik heb nu genoeg alternatieven voor de winter, als m'n lievelingetjes van de weg aan rust toe zijn :-p...

De foto's kan je hier vinden: http://community.webshots.com/user/WielerobsessieFoto
Ik vind ze niet zo goed gelukt, ze zijn niet zo scherp als ze zouden moeten zijn. Maar ik moet m'n fototoestel nog goed leren kennen en, al doende leert men hé ;-)
De volgende wedstrijd wordt waarschijnlijk de cross in Asper- Gavere!
Free counter and web stats