zondag, december 30, 2007

2 jaartjes

2 jaar bestaat deze blog al. Ergens midden december 2005 is hij geboren!

donderdag, december 27, 2007

Hoe wreed de wereld kan zijn...

Ik was van plan gisteren een artikel te schrijven over 'De zaak Bjorn Leukemans'. Ik heb de laatste weken niet veel van me laten horen maar ik heb een geldig excuus. Ik heb twee weken examens achter de rug en de dag van het laatste examen ben ik met een paar mensen van mijn klas naar de Ardennen gegaan voor enkele dagen. Ik wist dus niets van de 'vorderingen' in de zaak. Tot ik donderdag een sms kreeg van Karel Lemmens, die me zei dat ik De Morgen moest lezen. Die kon ik daar natuurlijk niet lezen, dus daarvoor heb ik moeten wachten tot vrijdag, wanneer ik terug thuis was. Het B-staal van Björn was dus positief, wat ergens logisch is, daar had ik eigenlijk niet aan getwijfeld, als het A-staal positief is, dan is het B-staal dat normaal ook. Maar blijkbaar wees ook het B-staal aan dat het wel degelijk om exogeen testosteron gaat.

En dan moet je eens twee verschillende kranten van donderdag 20 december naast elkaar leggen. Neem nu Het Nieuwsblad en De Morgen. In Het Nieuwsblad kan je dingen lezen als "Wat zal Zorro nog uit zijn hoed toveren?". Het B-staal is positief en daarmee is de kous af. 10 januari komt er wel nog een proces maar er valt niets meer aan te doen, Björn heeft gezondigd en de feiten zijn er zwart op wit. Dat is dat.
En dat heb je De Morgen, die alweer een stapje verder staat. In een mooi artikel van Hans Vandeweghe konden we diezelfde donderdag lezen dat het nog helemaal niet zeker is dat Björn geschorst zou worden. Er zijn namelijk nieuwe ontwikkelingen. Een toxicoloog had Björn Leukemans de opdracht gegeven al z'n voedingsupplementen en medicatie bij te houden. En dan stootte die op 'Prasteron', een voorloper van testosteron, dat in Amerika gewoon als voedingssupplement wordt verkocht maar waardoor je wel positief zou testen op testosteron. En dat product, zo gaat De Morgen verder, zou teamarts van Predictor-Lotto Sam Vermeire Björn hebben voor geschreven. Die dokter ontkent dan weer dat het van dat product komt.
Feit is wel dat Predictor-Lotto Sam Vermeire op 6 december in alle stilte heeft ontslagen.

Iedereen wacht nu bang af wat er op 10 januari gaat gebeuren. Het grootste probleem zal denk ik zijn dat ze zeggen dat een renner zelf verantwoordelijk is voor wat er in zijn lichaam zit, ook al is het voorgeschreven door een dokter...

Daar wil ik toch nog iets over zeggen. Mijn ouders zijn apothekers. Stel nu: een vrouw heeft wat keelpijn en gaat naar de dokter. Het is eigenlijk niets erg, gewoon een kleine verkoudheid maar de dokter schrijft de vrouw antibiotica voor (wat dus eigenlijk veel te zwaar is voor wat de vrouw maar heeft). De vrouw gaat, goed vertrouwend op de dokter, met het voorschrift naar de apotheker en neemt nadien de antibiotica in. Eigenlijk is dat helemaal niet goed voor de vrouw, aangezien ze het niet nodig heeft, maar ze vertrouwt op de dokter die toch lang gestudeerd heeft om zijn beroep te kunnen uitoefenen.

Daar wou ik het gisteren over hebben. Maar er is nu nog iets bijgekomen. Ik kwam gisteren thuis van een leuke dag in Leuven en wat hoor ik op het nieuws? Björn Leukemans is door Predictor-Lotto ontslagen. Dat dus nu, een week al na het positieve B-staal.
Ik citeer Marc Sergeant :
Leukemans verwijt de dokter een fout, wat doet het team als dat zo ook blijkt te zijn?

"Wij willen niks meer met die zaak te maken hebben. We staan voor een nieuw seizoen. Zo'n zaak kan lang aanslepen. Leukemans heeft geen toekomst meer bij ons."
Predictor-Lotto wast z'n handen dus in onschuld. Dat doet me wat denken aan het verhaal van Jezus (dat is een van de weinige dingen die ik me nog herinner van de vroegere godsdienstlessen). Aan Pilates die zijn handen in onschuld wast na de veroordeling van Jezus...

Hebben jullie gisteren het interview met Björn gezien in het Journaal. Ik zag een getekende Björn (wat meer dan normaal is met wat hij nu allemaal moet doorstaan). Mijn hart doet echt pijn als ik sommige reacties lees in het gastenboek. Mensen die hem uitkafferen, zeggen dat hij moet bekennen... Dat zegt nog maar eens hoe het met de wereld gesteld is. Vergeet niet dat Björn een mens is, dat hij ook gevoelens heeft. Dat daar een familie rond staat, die er ook onder lijdt. Maar het is ook zo makkelijk om op een gastenboek iemand af te breken. Steunen is toch zo veel moeilijker...
Denk toch eens na mensen voor je zoiets schrijft!

En los van deze zaak, vind ik dat renners veel te hard worden behandeld. Neem nu een renner als Vinokourov, hij heeft een fout gemaakt, akkoord. Maar hij wordt nog erger behandeld dan iemand die een moord heeft begaan, hij wordt uitgejouwd en zo veel mogelijk gestraft.
Een renner die doping heeft genomen wordt zoveel gestraft als het kan, en als je hier in België een winkel overvalt met een pistool, wordt dat geklasseerd als 'geen misdrijf'. We zijn heel goed bezig!

Dat even terzijde, nu terug naar Björn. Ik weet niet wat er gaat gebeuren, ik hoop gewoon dat er rechtvaardigheid zal geschieden en dat hij dus niet geschorst wordt. Ik geloof er echt nog in!
Maar ik moet er ook durven aan denken wat er gebeurt als hij wél geschorst wordt.
Ik hou heel veel van wielrennen, echt waar. Ik keek er met veel plezier naar, was fan van het wielrennen in het algemeen, ook al stopte ik het niet onder stoelen of banken dat Björn mijn opperste favoriet was. Moest Björn over een 5tal jaar gestopt zijn, gewoon omdat hij vond dat het genoeg was, zou ik zeker nog verderkijken naar het wielrennen, en zou ik wel andere renners vinden om voor te supporteren, geen probleem. En natuurlijk bleef die grote droom om wielerjournalist te worden bestaan. Maar als het op 10 januari eindigt voor Björn, op een onrechtvaardige manier, heb ik genoeg van wielrennen. Ik denk niet dat ik dan nog kijk, hoe erg ik het ook vind.

Maar dat zijn zorgen voor later, hoop alsjeblieft allemaal mee op een goede afloop!

(Foto: Céline Verstraete)

woensdag, december 26, 2007

Zalige Kerst

Ik wil iedereen een zalige kerst wensen!

Ik was van plan vandaag een berichtje te schrijven ivm Bjorn. Maar met de nieuwe ontwikkelingen van vandaag ga ik nog even wachten, morgen waarschijnlijk!

donderdag, november 22, 2007

De drang naar sensatie...



Vandaag heb ik natuurlijk aandachtig de kranten gelezen. Ik had wel verwacht dat er wat geschreven ging worden over Björn maar toch...

Het Laatste Nieuws overdreef toch wat vind ik. Het nieuws over Björn stond te lezen op de voorpagina."Björn Leukemans test positief op testosteron" En daarnaast waren er nog 3 pagina's in de sportbijlage te lezen over 'het geval Leukemans'.
Ja, het is precies nog erger of hij zou een moord begaan hebben.

Als hij won in de Ronde van Oostenrijk was er met heel veel moeite en klein artikel te vinden en nu prijken er grote foto's en hele pagina's vol over Björn in de kranten.
Nu herinneren ze zich zijn mooie prestaties van de laatste tijd, nu rijdt hij op het WK een ijzersterke finale, terwijl er de dag na het WK daar maar weinig over te lezen viel. Nu kan het immers tegen hem gebruikt worden 'het zal wel door die doping geweest zijn...'. Jammer dat Björn zo zijn naambekendheid verwerft.
Heel wat mensen hebben al gereageerd op dit voorval. Renners kunnen niet geloven dat de verleiding tot het proeven van de snoeppot te groot zou geworden zijn voor Björn.

Met alle respect, maar ik vond de reactie van Minister van Sport nogal belachelijk. Bewijst nog maar eens dat hij niet veel van sport kent...
Is er niet zo een spreekwoord dat zegt : verkoop het vel van de beer niet voor hij geschoten is?

Maar de wetenschappers (Delbeke) zijn resoluut . De testosteron in Leukemans' lichaam is exogeen en kan dus enkel door een gel, patch of iets dergelijk zijn toegediend.
Björn reageert met de woorden dat hij wel zou weten als er zoiets aan zijn lichaam zou geweest zijn en dat is niet het geval.
Ik vond het interview van op het journaal nogal 'emotioneel'. In de zin dat je ziet dat Björn er erg mee inzit en dat hij niet weet wat te doen als het b-staal ook positief is.


Ik ben er nog steeds rotsvast van overtuigd dat Björn onschuldig is. Nu zal het alleen nog een kwestie worden van het te bewijzen.

Ik hoop echt op een goede afloop, maar ik ben ook realist. Het gebeurt maar zelden dat het b-staal negatief is. En hoe gaat Björn dan nog zijn onschuld bewijzen?
Ik mag er niet aan denken, maar dan heb je die 2 jaren schorsing...
Nee nee nee! Alsjeblief, laat dat niet waar zijn.

Maar als hij het toch kan bewijzen dat hij onschuldig is, dan zullen er nog heel wat non-believers zijn. En Björn zijn naam zal dan door die snodaards in een adem genoemd worden met doping.
Dat had nooit mogen gebeuren... Maar alsof Björn zijn moraal nog niet genoeg deuken heeft gekregen, kon dit er ook nog wel bij?!

Ach ach ach, dit is een vreemd opiniestuk, maar ik ben zelf nog niet goed van alle beschuldigingen.

Wie dit leest, veroordeel Björn nog niet. Van zijn 12 jaar geeft hij zich volledig voor zijn sport. Zou hij dat allemaal opgeven door stomweg testosteron te nemen?
En nee, durf me niet naïef te noemen!

En nu gaan we quizen!

woensdag, november 21, 2007

Björn Leukemans test positief

Ik ga heel snel een klein berichtje schrijven over de perikelen...
Ik heb nog veel huiswerk eigenlijk maar ik hoorde van het nieuws, en ik ben er echt niet goed van.
"Björn Leukemans test positief op testosteron" Het slaat in als een bom.
Leukemans, mijn absolute favoriet (je moet niet erg oplettend zijn om dat te merken) zou ook al één van de vele zondaars zijn? Neen neen neen!
Ik geloof in zijn onschuld, ik volg hem nu toch al tijdje en kan toch wel zeggen dat ik hem en zijn familie wat ken.
Maar blijkbaar laten vele fans hem al meteen vallen en zitten ze op zijn kap. Het zal waarschijnlijk alleen maar van kwaad naar erger gaan. Als de b-staal positief is (en dat zit er wel in, want dat is in de meeste gevallen zo, en als het om natuurlijk aangemaakt testosteron gaat, zal het b-staal ook positief zijn) wordt hij geschorst, zal hij nog een straf krijgen... En je kan zeggen wat je wil, je naam wordt door het slijk gehaald en je moet hard vechten om er terug te geraken.

Goh, dit is een vluchtig artikel, weerspiegelt hoe teneergeslagen ik me voel. Niet omdat ik het geloof, wel omdat ik het jammer vind hoe ze hem nu behandelen.

Blijf je steunen Björn

WORDT VERVOLGD

dinsdag, oktober 16, 2007

Koers in Wommelgem

Afgelopen zondag was het feest in Wommelgem. Fanclub Leukemans ... excuseer ! VZW Fanclub Leukemans organiseerde namelijk een koers. Sluitingsprijs Björn Leukemans voor wielertoeristen, eentje voor nieuwelingen en nog eentje voor juniors.
Ik was natuurlijk ook van de partij. Om foto's te nemen (ik werd weer door enkele onbekenden spontaan 'pers' genoemd) en ik zat ook aan de inschrijvingstafel. Eigenlijk nam ik de rugnummers aan en gaf de renners hun geld.
Het werd weer een fijne dag, met leuke mensen!

De eerste koers kende wel een 'slechte start' , de 'gentlemen' moesten met wat vertraging starten. Ik nam wat foto's aan de start, en ging dan aan 'mijn tafel' zitten, wachtend op de eerste opgevers. Blijkbaar hadden velen dit koersje een beetje onderschat. Vele inwoners van Wommelgem wilden hun sympathie en steun betuigen door eens wat toertjes mee te draaien, maar hadden niet verwacht dat het er zo hard aan toe zou gaan. Toch ook chapeau voor die mensen!
Ohja, ik was het bijna vergeten te vertellen. De wereldkampioen 55+ deed mee aan deze eerste koers, als dat geen eer is!

Na de toeristen was het tijd voor de nieuwelingen, de 15-16-jarigen.

De laatste koers was er eentje voor de juniores. En vzw Fanclub Leukemans was toch wel fier op hun goudhaantje : Mattias Leukemans. Want laat ons niet vergeten, de fanclub is er niet alleen voor Björn, maar ook voor de 17-jarige Mattias!
Hij mocht natuurlijk wat extra in de verf gezet worden!
Zoals bij elke koers nam ik hier ook eerst wat foto's aan de start en ging dan weer aan de tafel zitten binnen. Maar na wat tijd kwam Boudewijn mij halen en hij kwam me het leuke nieuws brengen dat ik bij Roger in de volgwagen (van Mazda!) mocht gaan zitten en zo achter het peloton de koers volgen. Dat was natuurlijk heel fijn, en zo zag ik ook wat van het parcours.
Na enkele ronden de koers gevolgd te hebben in de auto... gebeurde er jammer genoeg iets dat ik liever niet had gezien, maar dat onvermijdelijk is bij een koers: een valpartij. In een flits was het gebeurd. Smak, een renner tegen de grond en meteen nog wat andere renners die daarop vliegen. En dan verschrikkelijk, dat schel geschreeuw, de renners blijven liggen, kermend van de pijn.
Ik had het nog niet meteen door, maar later bleek dat ook 'onze Mattias' erbij lag. Net nu hij zo goed aan het rijden was. De ambulance werd verwittigd en de renners werden meegenomen. Daar leek de koers even stil te staan, maar in werkelijkheid vlamden de renners vooraan in de koers even snel verder.

Uiteindelijk won Robert, blijkbaar Belgische top, maar ik had er eerlijk gezegd nog niet van gehoord. Maar ik ben dan ook niet zo thuis in het jongerencircuit, misschien eens tijd om me ook daar eens in te verdiepen.

Na de aankomst had ik nog wat werk met rugnummers verzamelen, de kas samen met Gerrit een paar keer natellen...
We zaten daar even te babbelen aan tafel en opeens werd er een bord vol au vent voor onze neus gezet. We hebben dat dan maar met veel smaak verorberd.
Het was weer een fijne dag, het is leuk vertoeven bij de Leukemans'en.
Ik vond deze eerste koers toch heel geslaagd, chapeau voor heel de organisatie!
Tot de volgende

(Foto's volgen later, ik ben ermee bezig!)

dinsdag, oktober 02, 2007

WK Stuttgart

Zaten jullie zondag ook allemaal gekluisterd aan jullie televisietoestel, net als ik? Goed zo, want het was een schouwspel om duimen en vingers van af te likken. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik niet de hele tijd gekluisterd zat, enkel de laatste 80 km. Ik had nog wat werk te doen, school, je kent dat he. Maar goed...

Bettini schoot, terwijl hij over de finish reed, de criticasters af met een denkbeeldig geweer. Hij was kwaad, kwaad op de organisatie van het WK onder andere. Omdat die twijfelden of ze de wereldkampioen wel aan de start zouden laten komen van het WK, omdat er geruchten zijn dat Bettini in een dopingzaak betrokken zou zijn... Die kwaadheid zal de Italiaanse krekel nog meer gestimuleerd hebben waarschijnlijk. En hij heeft het niet gestolen, het is een waardige wereldkampioen, die zich weer ijzersterk toonde in de finale van de koers, terwijl wij dachten dat hij met zijn krachten morste.
Twee opeenvolgende jaren met de regenboogtrui rondrijden, het deden het er hem niet veel voor. Maar Bettini past in het kransje, het is een grote renner.

We mogen met onze chauvinistische fierheid toch wel zeggen dat de Belgen het meer dan behoorlijk hebben gedaan. Telkens was er een lichtblauw truitje mee in een ontsnapping, en ook in de finale stonden ze er nog! Uiteindelijk ook 2 Belgen in de top 15!

En in mijn eigen subjectiviteit mag ik toch ook Björn Leukemans prijzen. Ik ben heel fier op hem, hij moest niet onderdoen voor de grote jongens en hield goed stand ook in de finale.
Je had me moeten zien roepen en bewegen voor tv. Ik word toch altijd heel zenuwachtig als ik Björn vooraan zie rijden.
Maar ook Philippe Gilbert verdient een eervolle vermelding, die zich nog in de top 10 wist te nestelen.
Ik wil ook nog Greg Van Avermaet vermelden;. 22 jaar jong is die jongen, en rijdt z'n eerste WK bij de profs uit. Hij heeft ook een knappe wedstrijd gereden, en Björn in de finale nog naar voren geloodst.

maandag, september 10, 2007

Renner in de Kijker (deel 4)

Het was nog eens tijd voor een nieuwe renner in de kijker. En het is er eentje die me nauw aan het hart ligt...


Olivier Kaisen is een van de jonge beloftevolle renners met de zalmroze trui van Predictor- Lotto om de lenden. Geboren in het jaar 1983, al wat knappe dingen laten zien in z'n nog jonge carrière en heeft nog een grote marge om te groeien. Ik zie een mooie toekomst weggelegd voor de Waalse jongen. Tijd om hem eens onder de loep te nemen…


De vader van Olivier was vroeger een wielertoerist en het is niet geheel onlogisch dat vader en zoon vaak samen naar de koers gingen kijken. Toen Olivier 13 was, won hij een koersfiets met een tombola. Dat was voor hem de aanleiding om te beginnen met wielrennen.

Olivier was onder andere gekend voor zijn tijdrijderscapaciteiten. In 2003 werd hij Belgisch kampioen tijdrijden bij de beloften, voor Jurgen Van den Broeck, die 2 jaar eerder wereldkampioen bij de junioren geworden was. Olivier won ook de 2e etappe in de Triptyque des Barrages, een individuele tijdrit voor beloften. (U23)

Als neoprof ging Oli in 2005 aan de slag bij RAGT Semences net als nog wat Waalse renners zoals Xavier Herinne, Kevin Ista en Guillaume Lernoud. Hij liet zich als jonge knaap meteen opmerken tussen de grote jongens. Hij werd in zijn eerste jaar 2de in een rit in de Tour de la région Wallone én 2de in het eindklassement van diezelfde rittenwedstrijd.
Al die uitschieters waren de ProTour ploegen niet ontgaan. Davitamon- Lotto gaf de 23-jarige renner uit Bois-de-Villers een plaatsje in hun ploeg.
De rol van Olivier zou in het begin vooral bestaan uit knechten voor de kopmannen. Die rol voerde Olivier voortreffelijk, wat resulteerde in een selectie voor de Vuelta van 2006. Daar mocht hij als het pastte ook eens aan zichzelf denken.
Olivier wist zich nadrukkelijk in beeld te fietsen en was aanwezig in tal van ontsnappingen.
Hoe verteert zo’n jongen zijn eerste grote ronde, kan je je nu afvragen.
In het geval van Olivier is het antwoord positief. Hij kwam fris uit de Vuelta en reed zich nadien ook nog in de kijker in de Franco Belge. Daar behaalde hij de derde plaats in het eindklassement en tevens de trui voor beste jongere. Ik was er ook bij in die ronde en ik zie nog altijd het beeld voor mij van Olivier Kaisen die met de bloemen in de hand voor het rood licht staat te wachten.

Op de ploegvoorstelling van Predictor- Lotto was ik eerlijk gezegd aangenaam verrast dat Olivier Kaisen zo goed Nederlands praat.

Dit jaar wist Olivier zijn eerste overwinning bij de profs te behalen, namelijk in de GP Knetemann. Bibberend van de kou, maar glunderend van vreugde, zo stond hij op het podium.

Olivier Kaisen zijn vriendin is ook een wielrenster. En niet zomaar een, de kampioene van Belgie bij de vrouwen! Je kan je afvragen of dat wel goed lukt, zo 2 wielrenners in hetzelfde gezin. Volgens Olivier lukt dat best goed. Ludivine en hij gaan soms samen trainen en in de winter zijn ze altijd samen. Alleen tijdens het seizoen is het soms wat moeilijker, dan moeten ze elkaar soms een maand missen.

Voor de rest van het seizoen hoopt Olivier vooral nog mooie uitslagen te rijden. Vooral in de GP van Wallonië, een thuiswedstrijd, hoopt hij een betekenis te kunnen spelen.

Ik hoop dat ik jullie wat heb kunnen overtuigen van de capaciteiten van deze jonge Belg!

(Foto: Céline)

zaterdag, augustus 18, 2007

Criterium Antwerpen

Ja hoor, ik ben terug thuis van vakantie. Ik ben ondertussen zelfs nog eens naar de koers geweest. Björn Leukemans zou op 8 augustus (ik was de dag ervoor nog maar teruggekomen) het befaamde dernycriterium Antwerpen rijden. Ik zat thuis en het was een druilerige dag. Toch kon ik het me niet laten en zaten mijn papa en ik in de late namiddag opnieuw in de wagen, richting Antwerpen. Het was een leuk criterium, en vooral een blij weerzien met Boudewijn en Jean-Pierre (en Maarten en Roger en Annie ook hé!). Het was alweer een dikke maand geleden dat ik ze had gezien (van Björn z'n verjaardag, 1 juli).
Wel grappig om te zien wie nog het meeste werd toegeroepen van alle opgetrommelde renners, dat was namelijk Frank VDB.
De kreten "Komaan Franky" van de hevige supporter die naast ons stond zullen nog een tijdje blijven nazinderen...
Staf Scheirlinckx was nog ongelukkig ten val gekomen, gelukkig zonder veel erg. Erik Zabel kwam ook ten val, maar hij werd wel naar het ziekenhuis gebracht. Maar aangezien hij in de Ronde van Duitsland weer voluit meesprint, zal dat ook wel zonder veel erg geweest zijn.

Jullie hebben misschien al gemerkt dat ik de laatste maanden geen foto's meer online zet. Ik zit namelijk met een probleem. Als er iemand een manier weet om foto's makkelijk online te zetten zonder dat het uren neemt, met een Apple pc, je mag het mij altijd laten weten.
De foto's van Björn die ik heb gemaakt kan je wel altijd vinden op zijn site, www.bjornleukemans.be, dan doorklikken naar foto's > Céline

woensdag, juli 25, 2007

Frustraties

Ik wil dit artikel beginnen met te zeggen dat ik niet naïef ben en ik weet dat een dopingvrij peloton utopie is en dat waarschijnlijk nog een tijdje zal blijven.

Toch ben ik geschokt met het nieuws over Vinokourov. Zaterdag keek ik vol bewondering naar de tijdrit, net zoals ik maandag naar de bergetappe keek. Bewondering voor die vechtende Kazak, die nooit te beroerd is om een slag meer te geven. Ik heb altijd wel een boontje gehad voor Vino. Zijn vechtende manier van koersen bevalt me wel, en met mij vele mensen. Hij is een publiekslieveling, dat zeker. En nu is dus bekend gemaakt dat Alexander Vinokourov voor de tijdrit van zaterdag, die hij met verve won, een bloedtransfusie heeft gekregen. Niet met z'n eigen bloed, maar met het bloed van iemand met dezelfde bloedgroep (een familielid?). Normaal gezien nemen ze na een rit niet snel bloed af, enkel urine. Maar bij Vinokourov deden ze dat nu wel, misschien werden ze getipt?

Hoe dan ook, Vinokourov is geschorst en met hem heeft ook heel Astana de Tour verlaten. Zo verdwijnen er met Kasheskin en Kloden meteen 2 mannen uit de top 10.

Ik had hier al gemeld dat Björn aanwezig zou zijn bij Karl in Tour 2007, bij gelegenheid werd er zowat heel de uitzending over doping gepraat.

Op een manier begrijp ik Vinokourov en al die anderen wel. De Tour is zo ongelooflijk zwaar en er valt zoveel te winnen (en te verliezen) Je kan je geen mindere dag permiteren. De verleiding is zo groot...
Maar toch... het mag niet! Maar als er niks verandert, wordt het dopingprobleem niet opgelost.
De Tour is gewoon te zwaar, deftig recupereren is bijna niet mogelijk.

En wat ik dan zo erg vind, is dat renners met die (bloed)doping zo met hun leven spelen.

Straks gaat er blijkbaar nog een naam bekend gemaakt worden, eentje die positief is getest na rit 11. Ik ben benieuwd...

De voorbije maanden zijn er zoveel renners uit het peloton gewist, bv. de winnaar van de 2 tijdritten in de voorbije Tour, Honchar. En dan noem ik er maar eentje.
Het zit me even hoog, heel hoog. Gelukkig heb ik toch nog één reden om naar de koers te kijken...

zaterdag, juli 21, 2007

Tijdrit Tour de France

Ik vind een tijdrit altijd mooi om naar te kijken. Veel mensen vinden dat blijkbaar saai, maar ik vind het een mooi schouwspel. De eerste tijdrit (proloog niet meegerekend) in de Tour vandaag was er eentje om van te smullen. Rasmussen vertrok als laatste, in de gele trui, maar het was de vraag of hij die wel ging kunnen behouden. Gezien de 'tijdrijderscapaciteiten' van de Deen (zie de befaamde tijdrit van 2(?) jaar geleden in de tour de france, waar hij zijn podiumstek moest verdedigen, maar waar hij klungelend de mist in ging) was het bijna zeker dat de gele trui van eigenaar zou veranderen na de tijdrit.

Michael 'Chicken' Rasmussen verbaasde vandaag echter vriend en vijand, reed een meer dan behoorlijke tijdrit en de gele tijd blijft nog minstens een dagje langer om zijn lenden! Cadel Evans deed ook een goeie zaak, hij won de tijdrit niet, maar nam een tweede plaats (zowel in de tijdrit als in het algemene klassement).

Nog iemand die een heel goeie zaak heeft gedaan vandaag, is de Kazak Alexander Vinokourov. Hij won met een mooie voorsprong de tijdrit, en duikt daarmee opnieuw de toptien van het klassement in. Wie schreef Vino alweer af? He's back in the game...
Heel Astana deed vandaag trouwens een goeie zaak, met 3 mannen in de top 4...

Het is een mooie Tour de France met nog heel wat kandidaat winnaars. Rasmussen die na vandaag meer dan ooit aanspraak maakt op de overwinning( overleeft een tijdrit) al is de tijdrit die volgt volgende zaterdag nog wat anders.
Alberto Contador, Andreas Kloden, Cadel Evans... Wie weet wordt het allemaal uitgevochten in de allerlaatste tijdrit, al is het nog wat vroeg om dat al te stellen.

Tijdritten zijn mooi, niet?

maandag, juli 02, 2007

BK Ronse


Dit jaar werd het Belgisch Kampioenschap wielrennen voor profs opnieuw in Ronse verreden. De vorige edities in Ronse schreven geschiedenis. De conflicten Van Looy- Beheydt en Criquielion- Bauer waren legendarisch. Zou 2007 ook een bk worden om lang over na te praten??...


Er was wel al lang gepraat over dit BK. Omdat ik wat tussen de Björnsupporters verkeer ging het zo: Zijn verjaardag, zijn parcours... Het is mooi om zo te dromen, maar een beetje met je voeten op de grond blijven kan nooit kwaad. Maar het was natuurlijk wel aanlokkelijk...


Aangezien ik uit de supportersbus van Fans van Leukemans was gezwierd (klinkt erger dan het is hoor, ik plaag Roger maar wat :p) ging ik mee met de 'Vipbus' van Boudewijn.


Er was een dag vol regen voorspeld (ik vreesde voor toestanden als vorig jaar in Antwerpen) maar het werd een dag vol stralende zon.

Wat ik wel betreurde was dat de busvan Predictor- Lotto helemaal was afgebakend. Je mocht er enkel in met een speciaal bandje... Gelukkig kwam Björn naar ons zodat we hem nog een gelukkige verjaardag konden wensen.


Het eerste deel van de wedstrijd werd gekleurd door een vroege vlucht met in dat groepje ondermeer Vansummeren, Van Avermaet, Axel Merckx... Maar het was al snel duidelijk dat de finale pas veel later zou losbarsten.
Ze barstte los, met Leukemans, Devolder, Nuyens, Van Hecke, Scheirlinckx en co. in de spits.
Wij van onze kant hadden uiteindelijk een ideaal plekje gevonden om de koers gade te slaan. Op enkele honderden meters van de streep vonden we een plekje met goed zicht, en rechtover een café waar ze binnen tv's hadden waar de koers op uitgezonden werd. Tv kijken en als ze in de buurt kwamen snel naar buiten gaan. Beter kan toch niet?
Nog beter is het als je favoriet zo uitdrukkelijk in beeld rijdt en misschien wel op weg was naar de tricolor. De spanning stijgt dan in het café en zelfs iemand die zegt dat hij niet zenuwachtig was, beet op zijn nagels.
Toen Boonen eraf geschud was, dacht ik dat dat goed nieuws was. Eentje meer kwijt, en nog geen slechte. Maar later bleek dat hij er misschien te vroeg af gemoeten is. De blauwe Boonen garde heeft nadien immers er nog alles aan gedaan om de koplopers in te rekenen. En niet alleen die garde, ook heel wat bondgenoten...

Sterke Stijn Devolder was ondertussen al gaan vliegen. Even dacht ik dat hij op zijn normale manier weer wat te onstuimig was, en te kwistig met zijn krachten, maar later zou blijken dat hij gewoon ongelofelijk sterk was.
Beetje bij beetje liep Stijn uit op Björn en co. Het ene moment hadden die laatste nog 13 seconden op het razende peloton, het andere moment grepen de blauwe mannetjes de twee renners van PDL en de twee van cofidis bij hun kraag.
Stijn Devolder stevende af op de in de zon blinkende aankomststreep in Ronse. De zoete geur van de overwinning streelde zijn neusgaten en tranen prikkelden in zijn ogen. Ja, Stijn Devolder is een waardig Belgisch kampioen.
Tom Boonen wist in de sprint de tweede plaats nog af te snoepen. Philippe Gilbert vervolledigde het podium. Björn Leukemans werd 8ste.


Het was een mooie dag, vol zon...
Oververdiende winnaar, daar zal iedereen het over eens zijn. Een podiumplaats voor Leukemans en Nuyens was rechtvaardiger geweest vond ik. Mag ik dat zeggen of word ik dan beschuldigd van subjectiviteit?
Nog even proficiat wensen aan Kevin Neirynck, was blij toen ik ook hem in beeld zag, goed werkend.
Ook een dikke pluim voor Preben Van Hecke, amaai sjiek ! En nog velen die dat verdienen!
Super leuke dag, super leuk weekend! Ik voel me thuis daar bij de Leukemansen...!

Halle Ingooigem, de koers vanuit een ander oogpunt

Wat heb ik woensdag gedaan?
De examens zaten erop, er vertrok een koers in m'n geboorte- en woonplaats en, last but not least, mijn all-time favourite stond aan de start van die koers. Reden genoeg om woensdag niet thuis te blijven zitten. Ik was wel wat moe, want ik had maandag- en dinsdagnacht niet geslapen, maar het beloofde een heel leuke dag te worden!
Ik had het genoegen om te koers eens van op een andere manier te volgen. Namelijk vanuit de volgwagen van Predictor-Lotto! Dat is wel een speciale ervaring, het contact renner- ploegleider, het kamikazewerk om tot bij de renners te geraken...
Echt heel fijn dat ik de kans kreeg om dat eens mee te maken! Je ziet wel niet echt veel renners, maar het is toch een aparte ervaring. Greg Van Avermaet liet zich in het begin van de wedstrijd uitzakken en hij liet weten dat hij zich niet super voelde. Toch was daar niet veel van te merken, Greg reed een knappe wedstrijd en eindigde nog mooi in de top 10. En ook Björn reed goed, hij deed wat hij moest doen, nl. de finale kleuren en ook hij wist zich nog in de top 10 te nestelen.
Dit was een laatste test voor het Bk zondag in Ronse...

Ik zou iedereen willen bedanken die ervoor heeft gezorgd dat ik op die 'ereplaats' de koers eens kon volgen, het was heel plezant!
Foto's binnenkort!

zondag, juni 17, 2007

Alysée Coucke

Ik wil graag wat 'blogruimte' wijden aan de geboorte van het tweede kindje
van Marc Coucke en zijn vrouw Nathalie. Het is een zusje voor Chloë en ze kreeg de naam Alysée. Een dikke proficiat aan moeder en vader!

Zo jong en nu al een site => www.alyseecoucke.be

Weekend Leukemans

Het is alweer 2 weken geleden, dat ik een weekendje doorbracht bij de Leukemans'en. Ik wil gewoon nog eens zeggen dat het echt een superleuk weekend was. Met mooie koers, lekker eten, al wat je maar wilt! Bedankt!
De foto's van de twee dagen koers (tenminste, die van Björn) vind je op www.bjornleukemans.be , dan naar foto's en dan naar Céline. De andere foto's zal ik online zetten als ik er nog eens tijd voor vind.

donderdag, juni 14, 2007

Examendipje

Ik heb nog zoveel plannen om te schrijven (weekend Leukemans, geboorte dochter Coucke...) maar heb nu even helemaal geen tijd. Maandag zijn de examens begonnen en het is een heftige week! Volgende week ook nog, maar iets kalmeraan...
Je merkt het aan dit berichtje, het is haastig!
Tot snel!

woensdag, juni 06, 2007

Ronde van Belgie dag 2 rit 5

Ik heb zalig geslapen daar ten huize Leukemans. Ze moesten me zelfs op tijd wakkermaken, want om 9u30 zou Boudewijn vertrekken. Alles in gereedheid brengen, de mannen sijpelden binnen en ook Jennifer was dit keer ruimschoots op tijd. De auto vertrok opnieuw richting ardennen. We kwamen daar goed op tijd aan, zodat we nog de tijd hadden om op ons gemakje een terrasje te doen.
De koers dat is toch wel vaak een nerveuse bedoening. Een mercedes die langs een vip-wagentje van Discovery Channel schuurt, het kan allemaal. We hadden opnieuw het geluk de renners meermaals te zien. Op deze dagen zie ik toch echt wel een schoon stukje van België hoor! Ik denk dat ik nu ongeveer overal al heb gezeten.
In de auto is het ook wel gezellig, wat babbelen met Jennifer :).
En dan kan je in de openlucht de lekkere boterhammetjes (die van Wommelgem of van Bevel, die van Wommelgem!) opeten.
Op een bepaald punt riep Wim Vansevenant Jennifer toe. En ocharme, ze verstond het niet!
Na al de doortochten begon een grote zoektocht. Namelijk, de zoektocht naar de aankomst! Dachten we ze gevonden te hebben, lag daar geen streep! Na een tijdje vonden we ze, en zo hebben we toch nog een mooi stukje parcours gezien.
Er was in Putte nog een plaatselijke ronde, en die hebben we op het scherm gevolgd.
Het werd de verwachte massasprint. Het was een lange, rechte aankomst. Een laatste bocht en dan 400(?) meter recht vooruit. Die van predictor probeerden Greg Van Avermaet naar voren te loodsen. Björn kwam nog eens fors aan kop trekken om een gaatje op Jan Kuyckx te proberen dichten. Van Avermaet das een klasbak, dat zie je nu al. Hij zette aan, maar werd opzij gekwakt, misschien omdat hij nog wat de 'farsheid' mist. Maar dat is normaal. Als je ziet hoe hij uit die positie nog sterk kwam aanzetten en zo nog derde finishte, knap!

Ik wil hier ook nog even het licht werpen op Pieter Mertens. Die jongen heeft ook een heel mooie Ronde van België gereden en dat mocht even benadrukt worden.

Er waren nog supporters afgezakt naar Putte. Gerrit en Jean- Pierre waren zelfs met de fiets gekomen. Toen Björn gewassen was, keerde we huiswaarts. Leentje was verrast door de vroege thuiskomst, maar even later schotelde ze ons opnieuw een lekkere maaltijd voor met een al even lekker dessert.

Later nog een samenvatting van het weekend, + foto's!

dinsdag, juni 05, 2007

Ronde van Belgie dag 1 rit 4

Ik had met Boudewijn afgesproken op de grote baan in Ninove, voor het eerste stoppunt. Daar moest ik zien te geraken om dan in te pikken bij hen. Ik dacht aanvankelijk er met de bus naartoe te gaan, maar dan heeft papa me tussen het werk door toch gebracht. Ik had nog wat tijd over en ik bedacht om wat mattentaarten te gaan kopen. Jennifer had al verteld dat ze dat heel graag at. De Espace kwam aangereden en ik voegde me bij het gezelschap. Deze maand staat er ook een artikel over Björn in de Cyclosprint, ik had het meegebracht (+ 2 kopies) en dat werd goed gesmaakt.
We hebben een heleboel stops gemaakt om de renners te zien voorbijflitsen. Dat is altijd leuk als je met Boudewijn meerijdt natuurlijk.
We zaten in de auto, op weg naar de aankomst in Aywaille ... en de radio stond aan. Er werd een valpartij gemeld. Ze gingen de rugnummers van de slachtoffers af. '... nummer 18...' Het werd plotseling stil in de auto. Dat was het rugnummer van Björn! Er werd wat gevloekt en gespannen gewacht op meer nieuws. Dan dacht Polle dat het niet 18 maar 8 was, want dat Julienne anders al lang had gebeld (die zat thuis te kijken) Zijn woorden waren nog niet koud of zijn gsm ging al. Het was jammer genoeg Björn. Ik dacht, nee hé! Het gaat toch niet wéér waar zijn! Het is echt niet eerlijk, ocharme toch ! Er kwam meer nieuws en bleek dat de schade al bij al beperkt bleef. Niet opnieuw de bewuste schouder/ het bewuste sleutelbeen, maar nu was z'n pols wat geraakt. Maar hij maakte toch opnieuw aansluiting met het peloton. Er kon weer rustig ademgehaald worden. We reden dus naar de aankomst. Daar volgden we het hele gebeuren op het grote scherm en zagen de jonge Nederlander Gesink voor onze neus winnen. Er kwamen in stukjes en brokjes nog renners toe, maar geen Björn, de helft van het peloton moest trouwens nog finishen. Na een hele tijd kwam er een grote groep aangefietst. Björn kwam lachend over de streep, en dat stelde ons wel gerust, met het oog op zijn pols. Na nog even aan de bus te hebben gestaan (waar bleek dat het toch wel goed ging met Björn z'n pols, als je zag dat hij vlijtig kon toeteren) keerden we terug richting Wommelgem. Daar kregen we (Boudewijn, Jennifer en ik) heerlijke lasagne voorgeschoteld door Leentje. We babbelden nog een hele tijd aan tafel, het was heel gezellig en ook wel grappig. Engels en Nederlands (Antwerps) door elkaar. En ik die dan vaak vertaler moet spelen. Maar het levert vaak grappige momenten op. En we leren Jennifer dan ook wat Nederlands hé! Gelukkig was er ook nog het handige woordenboekje van Leentje!
Ik heb die avond gemerkt dat het ten huize Leukemans wel de zoete inval is. Maar dat is gezellig. We keken ook nog naar de koers van de dag op tape en nadien gingen we slapen. Ik sliep als een roos in Ben z'n oud bed. Dromend van de volgende dag...


Ohja! Maarten die is en blijft toch supergrappig hoor. Het liedje van de dag was toch wel 'You don't know' van Milow. Maarten is er helemaal gek van, vooral de remix versie dan... Baby Baby Baby... You don't know!

(Foto's volgen later)

maandag, juni 04, 2007

Een jaartje al... en barbecue Leukemans!


Vorige week zondag (27 mei) werd de kermiskoers in Lochristi gereden. Niks speciaals zou je denken, maar die koers heeft toch een speciale waarde voor mij. De vorige editie, die plaatsvond op 22 mei 2006, was een dag die me altijd zal bijblijven. Ik ontmoette daar Björn (en Boudewijn, Eddy, Jean- Pierre, Charel en co.) voor de eerste keer. Ik had al eventjes contact met hem, maar had hem nooit durven aanspreken en toen hebben Boudewijn en co. me zelf 'ontdekt'. Maar dat verhaal heb ik al eens eerder uit de doeken gedaan... Ik ken hen dus al een jaartje. En het valt niet te beschrijven hoe goed ik me thuisvoel in die bende en wat er op dat jaar allemaal gebeurd is. Ze zeggen dat ze me niet meer kunnen wegdenken (of dat waar is weet ik niet), maar ik zou hen alleszins niet kunnen wegdenken!


Op dezelfde dag van die kermiskoers in Lochristi, was het zondag bbq van fanclub Leukemans. De tweede editie immers al. Dat is altijd een heus festijn met lekker eten en overheerlijke pannenkoeken (je moet wel wat geduld hebben, want ze worden ter plaatse gebakken) Ik was nu gevraagd om wat te helpen aan de kassa, en die taak heb ik met veel plezier, samen met Veerle, op m'n schouders genomen. Bijbabbelen met sommige mensen, lekker eten en drinken, foto's trekken, beetje werken... het was opnieuw een zalige dag! Een dikke proficiat aan de organisatie, het was een succes! Volgend jaar opnieuw!

(Foto's: zie site www.bjornleukemans.be en dan bij Foto's- Céline)

zondag, mei 20, 2007

Afscheid van Matthew Gilmore...

Ik herinner het me nog goed. Het was die warme zomerdag in juli, de Gp van de stad Ninove. De kermiskoers was nog maar goed van start gegaan, of ik hoorde een ambulance. Bleek dat Matthew Gilmore gevallen was. En het was nog serieus ook, hij kon een kruis maken over de komende zesdaagses, maar hopelijk in 2007 terug in competitie komen. Maar het bleef wat haperen, het wederoptreden werd uitgesteld.
En deze week kreeg ik een mail die me toch wat raakte. 'Matt moet noodgedwongen zijn carriere stopzetten !!' was de titel. Blijkt dat de pijn aan z'n knie niet stopt en competitief wielrennen zou z'n knie nog meer belasten, dus moet hij er afscheid van nemen.
Hij kan wel terugblikken op een rijkgevulde carrière met gloriemomenten aan de zijde van Etienne De Wilde en Iljo Keisse... Jammer maar niets aan te doen zeker? Had die twee (Keisse en Gilmore) wel graag zien schitteren op de Olympische Spelen in Peking (daar had Matt dan zijn carrière op een hoogtepunt vol roem mogen beëindigen) Maar ja, het lot besliste er anders over.
Matthew, het ga je goed, veel plezier met je gezin in Australië!

zaterdag, mei 12, 2007

Stukjes over Giro

Ik was er even uit (was het doordat het voorjaar afgesloten was en er iets nieuws begon? verteerde ik die overgang niet?) maar nu ben ik er weer in! De Giro is vandaag van start gegaan. En ik mag dit met toch wel een bescheiden fierheid meedelen. Op de site http://www.giroditalia.be/ staan er stukjes van mij! Kijk maar eens bij girolegendes naar Moser, Gimondi, Bugno, Cipollini en Savoldelli. Deze zijn door mij geschreven.
Na soms eens stukjes op de site van Björn, is dit de tweede keer dat er iets van mij op een site komt te staan. Het is oh zo fijn!, nog een roze dag gewenst!

vrijdag, mei 04, 2007

Hallo!

Ja hoor, ik ben hier nog. De laatste tijd gaf ik hier niet veel teken van leven, mijn excuses! Ik zit half in een verhuis en daardoor heb ik (nog) geen internet op m'n laptop, waardoor ik dan weer nog geen foto's van Parijs- Roubaix online heb kunnen plaatsen.
Ik heb nu ook een blog bij wielernieuws. Ik werd gecontacteerd, je moest je motivatie sturen en dan werden er 10 mensen uitgekozen. Ik moet het nog eens uitzoeken hoe het nu juist werkt, maar dan zal het niet meer hier te doen zijn maar op een andere URL. Die geef ik dan nog wel.
Ik zit dan nu ook bij de redactie van www.wielernieuws.be en moet voor de Giro stukjes schrijven over ex-Girowinnaars. Leuk leuk maar druk druk dus!
Tot snel, hoop ik!

donderdag, april 19, 2007

Parijs-Roubaix

Ik kom wat laat aandraven met m'n verslag over Parijs-Roubaix, ik ben er me van bewust. Daarom zal ik geen langdradig koersverslag meer maken, maar kort mijn eigen interpretatie.

Wie deze blog wat volgt, weet dat ik al lang een heel grote fan ben van Björn Leukemans. Ik ben er altijd van overtuigd geweest dat hij een klasbak is, die veel in z'n mars heeft. Jammer genoeg liep het in het verleden vaak mis met hem. Altijd als hij zo goed was, viel hij en zag hij weer een deel van z'n seizoen in het water vallen. Afgelopen zondag verbaasde hij vriend en vijand (maar dan vooral de mensen die te weinig in hem geloofden) door een super Parijs- Roubaix te rijden en knap 4de te eindigen. Ik werd soms boos van al die commentaren die hij kreeg en soms was ik nog zo zot erop te reageren. Wel, hij heeft alle criticasters de mond gesnoerd met de benen, zoals hij dat wel al vaker heeft moeten doen.

Ik mocht opnieuw de koers volgen met papa Leukemans (en dat al voor de derde zondag op rij, wat een eer :)) en nu ging ook m'n papa mee. Het was een mooie koersdag, met warm weer! We zagen 5 doortochten (wat veel is voor zo'n drukke koers, en de eerste Parijs- Roubaix voor de Leukemansclan). Zeker de doortocht op de kasseistrook was de moeite!
Televisiebeelden heb ik opnieuw niet gezien, maar we konden wel de koers wat volgen via de radio en hoorden zo dat Björn het uitstekend deed. Jammer van de smoelentrekker die erbij zat :). En de man met de sproetenbenen die gaan vliegen was.

Ook een unieke ervaring voor mij, was de piste van Roubaix eens zien. We hebben de aankomst niet gezien hoor, daar zouden we lang niet op tijd geraakt zijn, maar toen we op weg waren naar de bussen om Björn op te halen, moesten we daar toch voorbijlopen, dus gingen we ze eens van naderbij bekijken.

Het was natuurlijk weer een fantastische dag. En in de kranten en op tv blijkbaar niets anders dan lof voor Björn Leukemans.
Misschien zullen jullie denken, de winnaar was Stuart O'Grady hoor, Céline! Ja, ik weet het, maar ik kan even de fierheid niet verbergen, en aangezien het voor een normaal wedstrijdverslag te laat is... ;-)

De reacties op school e.d. waren wel grappig. Zo zei een jongen van m'n klas: "Ja Céline, gij vertelde zo soms over diene Leukemans, en ik dacht dan dat hij zo'n onbekend rennertje was van niet veel, maar nu, hij werd zondag vierde hé, amaai, ge hebt daar 'ne neus' voor precies. Da's wel knap zeg!"
Naambekendheid...

woensdag, april 11, 2007

Ronde van Vlaanderen

Tom Boonen had zondag een afspraak met de geschiedenis. Een derde keer de Ronde van Vlaanderen, Vlaanderens mooiste, winnen. De crème de la crème, zeker voor wielerminnend Vlaanderen. De kranten puilden uit met lof voor Boonen. Hij was al een held, Quick-Step had al gewonnen, ze hadden behalve Tommeke namelijk nog kanjers als Van Petegem, Bettini, Steegmans. Van Petegem bij de aanvang van de Ronde: 9 kansen op 10 drinken we champagne vanavond. Het leek precies niet meer nodig, aangezien het bijna uitgemaakt spel was, maar voor 'de jol' zouden ze de wedstrijd dan toch eens rijden.

Ik moet bekennen, ik ben met mijn gat in de boter gevallen. Na de Brabantse Pijl, mocht ik nu zelfs dé Ronde van Vlaanderen volgen met Boudewijn Leukemans en co. Aanvankelijk niet, omdat zijn auto overvol zat, maar vrijdag verraste hij me met de veelbetekende vraag "heb je zin om zondag nog wat je Engels te oefenen?" Ik sprong een gat in de lucht. Want ik blijf erbij, een leukere manier om de koers te beleven, ken ik niet.

Het begin van de dag verliep wat ongelukkig. Mijn papa was helemaal rond gereden via Doornik omdat hij de files naar de kust vreesde. Zo kwam het dat het heel nipt zou worden om het eerste afgesproken punt ( Aartrijke om 10u17) te halen. Wat heen en weer gebel en gesms bracht raad. We zouden meteen doorrijden naar het tweede punt ( n357 in Izegem) waar we dan hopelijk de bende zouden treffen. Dat punt haalden we ruimschoots op tijd, al bleek er dan nog een kink ik de kabel te zitten. We hadden ons geposteerd in een bocht, zodat we de renners mooi in een lijn zouden zien opdraaien. Boudewijn belt om te zeggen dat hij ook in de Roeselaarsestraat aangekomen was. Het volgende probleem meldde zich dus. Hoe zouden we elkaar vinden? Hij zei dat hij aan naftepomp (benzinestation voor de slechte verstaanders onder ons :)) Toon stond. Ik keek rondom me, maar daar was in de verste verte nog geen benzinestation te bespeuren. We vroegen het aan de man die naast ons stond. Hij brachte ons het 'goede' nieuws dat het bewuste station 3 km verderop was (tegen de richting van de koers in, wat het nog moeilijker maakte om dat nog te bereiken met de auto). Ik belde ten einde raad nogmaals naar Boudewijn. Die zei "Neem de auto, niet twijfelen, gewoon doen, anders zien we elkaar vandaag niet meer vrees ik". Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Een kleine 10 minuten later zou de koers komen, en onze auto stond nog verder geparkeerd, en een agent zette alles af. Een hopeloze situatie! Er zat niks anders op, dan die afstand van 3 km al lopend af te leggen. Rennen in de hoop dat we het zouden halen, en het is ons gelukt. We vonden Boudewijn, Jennifer, Eddy, Freddy, Polle en Julienne en we zagen samen de doortocht. Dan kon de dag pas echt beginnen. Mijn papa ging naar huis en ik kroop achteraan in de auto naast Jennifer. Net als de week voordien.


Hoeveel doortochten we gezien hebben, ik weet het niet meer precies, maar het waren er een hoop. En dat voor zo'n hectische koers, je houdt het niet voor mogelijk. Maar Boudewijn is getraind in het volgen van de koers, al 17 (?) jaar lang. De Ronde brengt veel mensen op de baan. Zelfs op de stomste punten, waar het vlak is, staat het vol.

De editie van dit jaar was er een boordevol valpartijen. Via de radio in de auto werden we ook daarvan op de hoogte gehouden. Toen we hoorden dat er een Predictorrenner tegen de vlakte was gegaan, werd het stil in de auto en drukte Julienne haar handen op haar oren. Het was Björn niet maar Bert Roesems. Gelukkig zonder veel erg. Wel erger is die Matti Breschel! Alsof die jonge renner nog geen pech genoeg heeft gehad! Vorig jaar nog kwam hij ten val in de 3daagse van West-Vlaanderen en kon hij een kruis maken over z'n seizoen. Hopelijk blijft de schade nu beperkt!

Dan had je die vreemde vlucht met Cancellara en Steegmans. Die dekselse Zwitser is sterk, die rijdt als een trein, zoveel is zeker. Maar de hamvraag blijft: waarom werkte Steegmans niet mee? Volgens Gert himself was hij niet goed genoeg en volgens Wilfried Peeters mocht hij niet rijden. De juiste verklaring zal me waarschijnlijk altijd een raadsel blijven.


Tom Boonen was dus ook gevallen, uitgegleden op water van de brandweer of zoiets. Daarbij bezeerde hij z'n knieën en pols. Maar blijkbaar was hij wel nog goed genoeg zodat Steegmans moest inhouden voor hem (volgens Fitte Peeters toch). En na de wedstrijd zei hij dat het niet winnen of toch het niet kunnen volgen van Ballan te wijten was aan z'n valpartij en dat hij zich niet goed genoeg voelde. Allemaal verwarrende uitlatingen...

Na een laatste doortocht (ik meen me te herinneren dat dat ergens in Oudenaarde was) reden we door naar de aankomst. Dat was toch eventjes rijden, en ondertussen volgden we de koers op Radio 1. Jennifer begon wat in te dommelen en ook ik voelde dat mijn ogen begonnen dicht te vallen. Tot er op de radio ineens de naam Leukemans vernoemd werd. De radio werd luider gezet en Jennifer en ik waren meteen klaarwakker. Gespannen volgden we de verwikkelingen in de koers...
Zo via de radio volgen is niet echt makkelijk, gelukkig zag ik de beelden 's avonds op het journaal.


Voor wie het nog niet weet, even een korte samenvatting: op de Muur van Geraardsbergen plaatste Tom Boonen een kleine demarrage, kwestie van het kaf van het koren te scheiden. Maar het tempo lag veel te laag voor de flinterdunne Italiaan van Lampre, Alessandro Ballan. Die klauterde over Boonen en sloeg een kloofje met de stervende zwanen. Boonen plooide, en er gaapte een gat. Tot Leif Hoste, de aanvoerde van de roze Predictorgarde, ijzersterk kwam aanzetten. Hij klauterde op zijn beurt ook over Boonen en ging Ballan achterna. Die twee geraakten bij elkaar en gingen samen verder.

Ik geloof dat het op de bosberg was dat Scheirlinckx versnelde en Leukemans hem counterde. Die Scheirlinckx da's toch ook een sterke beer. Ook Bettini ging hen nog achterna. Er kwam een einde aan deze ontsnapping, maar hoe precies, daar ben ik nog niet echt uit. De berichtgeving via de radio was niet zo duidelijk en toen er dat groepje kwam met Kroon en Gusev en co., dacht ik dat Björn daar nog steeds bijzat (wat dus niet het geval was). Ik begon heel nerveus te worden, en omdat ik zelf niet goed kon volgen, gaf ik het ook verkeerd door aan Jennifer. De achtervolgers kwamen dichter, dus wij dachten dat ook Björn dichter kwam. Toen we in Meerbeke toekwamen, was het nog ongeveer 5 km tot de finish voor de koplopers. Aan de aankomst zouden we al lang niet meer geraakt zijn, dus gingen Jennifer, Freddy en ik maar meteen naar de bussen. De rest bleef luisteren naar de radio. We stonden daar eigenlijk wat verloren, we wisten niets af van de koers. Toen ik mensen van Lampre in elkaars erman zag vliegen, wist ik dat Ballan gewonnen had. Maar toen dacht ik nog dat Björn top 10 zou kunnen rijden. Jennifer was ziek van de stress... Ocharme!
Toen we Boudewijn en Eddy terugzagen, wist ik nu zeker dat Björn geen toptien had gereden en dat Nick Nuyens wel nog mooi 7de werd. Leif Hoste had zich laten ringeloren in de spurt, maar het waren toch nog vraagtekens voor me. De beelden thuis zouden raad brengen.
Toen Björn opgefrist was, namen we afscheid.

De beelden thuis brachten inderdaad raad (de volledige beelden heb ik nog niet gezien, die heeft iemand voor me opgenomen, ik zag wel die van het journaal en die op internet van de laatste kilometer).
Hij moest langer wachten met aangaan, hij moest een tandje kleiner schakelen... achteraf heb je natuurlijk makkelijk spreken. Feit is dat het heel nipt was en iedereen praktisch zeker was dat Leif Hoste ging winnen. Michel Wuyts: Leif Hoste wint de Ronde van Vlaanderen! Arme Leif! Maar langs de andere kant gun ik het Alessandro Ballan ook. Het is een echte klassebak! Ook het feit dat hij meteen Leif ging omhelzen en respect voor hem toont, draagt daartoe bij.
Als Predictorfan mag ik ook nog even zeggen dat ik heel fier ben op de ploeg. Het harde werk van Vansevenant, Roesems, Vansummeren, De Vocht, Leukemans (goed afstoppingswerk) ... het plaatje klopte perfect. Jammer dat het nipt niet bekroond kon worden, maar daar is nu niets meer aan te doen, zondag is het weer koers voor Leif!

Het was opnieuw een zalig dagje! Bedankt Boudewijn dat ik opnieuw meemocht, bedankt aan al de rest voor het gezelschap!
Jennifer, now I know that you will read this, another little message for you. It was really fun with you the last two sundays. Have fun in the USA friday and see you next time, hopelly with Luik-Bastenaken- Luik (now you know how to pronounce it ;-))

zaterdag, april 07, 2007

Foto's

Heb me eens beziggehouden met foto's van de voorbije koersen (behalve de 3daagse vd Panne, die staan nog niet op m'n pc) online te zwieren. Ik doe dat nu op Picasa.

Je kan ze
  • hier
  • bekijken:

    3daagse van de Panne

    Ik kom laat met mijn posts, ik weet het. Het is vakantie, maar ik heb het druk druk!! :) Ik ga hier niet heel m'n weekoverzicht neerpennen, aangezien dat niet allemaal met wielrennen te maken heeft. Ik kan jullie wel wat meer vertellen over dinsdag...

    De eerste rit van de 3daagse van de Panne kwam aan in Zottegem (met daar dan nog enkele plaatselijke ronden). Mijn oma woont in Zottegem, en zo kon ik een bezoekje aan haar combineren met de koers.

    Ik dacht daar Kevin Neirynck nog eens aan te treffen (het is nu al van het Streepkesfeest geleden dat ik hem nog gezien heb) Hij was vermeld op een startlijst die ik had gevonden maar blijkbaar klopte dat niet helemaal. Ik zocht hem, maar vond hem niet. En op z'n site las ik dan nadien dat hij daar niet gereden heeft.

    Het was schipperen tussen op tv kijken en live kijken. Tot het laatste moment wachtte ik om naar buiten te gaan, en toen de laatste wagen voorbij was, ging ik opnieuw naar binnen.

    Predictor- Lotto reed zich in de kijker (kwestie van toch nog een beetje subjectief te blijven) met vooral Bert Roesems.
    En ook Jan Kuyckx!(die nu onderdak heeft bij Landbouwkrediet) Zo mooi om die jongen bezig te zien, alles geven, tot op het laatste moment. Respect!

    Voor de finale ben ik wel afgezakt naar de aankomst. Maar aangezien je daar toch niet veel kon zien door het opgehoopte publiek, zijn we maar ergens in een cafeetje naast de aankomstlijn gaan kijken.

    In de finale verdween Jan Kuyckx jammer genoeg van het toneel. Je had dan het groepje met Beire Roesems en co. Alessandro Ballan viel aan, en die man mag je geen kloofje laten slaan, of de vogel is definitief gaan vliegen. De achtervolgende jongens keken elkaar aan tot Bert Roesems de achtervolging inzette. En Luca Paolini speelde daar handig op in en gebruikte de lange uit Halle als springplank. Mede door Beire dus (en met dank aan z'n snelle benen natuurlijk ook) won de Italiaan Paolini.
    Het was wel een raar beeld, we keken op tv en we zagen ze naast ons voorbijkomen.

    Nadien ben ik nog afgezakt naar de bussen (die van PDL eerst). Heb nog wat plaatjes kunnen schieten :) Ook Dries Devenyns stond daar (even gestopt op training). Was blij die toch opnieuw op z'n fiets te zien, die jongen heeft ook al pech gekend dit jaar zeg! Ik ging ook nog naar de bus van Landbouwkrediet, het was toen dat ik van plan was Kevin Neirynck te zoeken, die ik niet vond.

    Zo heb ik opnieuw een koersdagje kunnen meepikken! En mijn dorpsgenoot Roesems werd uiteindelijk knap derde in de 3daagse!

    maandag, april 02, 2007

    Brabantse Pijl

    Zondag was het een hoogdag voor de Björn Leukemans supporters. En ik had de eer en het genoegen om het gebeuren vanop de eerste rij te volgen.

    We hadden met Boudewijn en co. afgesproken in Nossegem, waar de officiele start zou gegeven worden. Nadien zou ik samen met hen de koers mogen volgen. Mijn papa bracht me er naartoe en we zagen een eerste doortocht van het peloton. Dan mocht ik plaatsnemen in de 'VIP-bus' van Boudewijn, papa Leukemans. Mijn papa ging naar de bruine put, en ik zat helemaal achteraan in de wagen, naast Jennifer, de vriendin van Björn.
    Onze volgende stopplaats was in Leuven, aan de fabriek van Stella Artois.
    Dan was het wachten geblazen op de komst van de renners. Ondertussen wou Boudewijn een verhaal vertellen aan Jennifer. Dat liep niet echt van een leien dakje en toen keken ze naar mij. En dan moest ik dat verhaal van de Flinstones en de tanden van Boudewijn proberen uit te leggen in het Engels. En die dag zou ik nog vaker tolk mogen spelen.

    Toen de renners gepasseerd waren, liepen we snel terug en doken we de auto in, naar een volgend punt. Daar vanachter in de wagen probeerden Jennifer en ik wat met elkaar de communiceren. Ik moest vaak naar m’n woorden zoeken, maar het lukte toch goed en ik leerde haar beter kennen. Ze zei dat ze gehoord had dat ik goed kan schrijven... Zij zal het hier (nog) niet kunnen lezen... Ze zei dat ik haar Nederlands moet leren (en Boudewijn zei daarop : mij ook!) Das leuk, want door met haar te praten leer ik ook Engels bij.
    Het volgende stoppunt was ergens aan een bocht, maar vraag me niet meer waar het precies was. Het was daar dat Jennifer het woord mattentaart bijleerde (maar dat is een lang verhaal). Vanaf daar reden we door naar de aankomst, er zouden daar immers nog 5 plaatselijke ronden gereden worden. Aan de aankomst zelf stond er, zoals te verwachten was, veel volk. Dus wandelden we wat verder en kozen een plekje uit, zo’n 500 m na de aankomst. Ook Gerrit en z’n vrouw voegden zich bij ons. Het werd nog grappig daar, Engels en Antwerps door elkaar. En na een uitleg van Boudewijn keek Jennifer soms vragend naar mij... Maar Boudewijn, ik lach niet met met u hé, ge doet dat goed! ;-)
    Bij elke doortocht zat Björn goed voorin geposteerd. Op een gegeven moment zat hij ook attent in het wiel van Freire. Na de laatste plaatselijke ronde, begaven we ons wat dichter bij aankomst, meer bepaald achter het hek enkele meters na de finishlijn. Dan braken er spannende tijden aan. Via de speakers (bij gebrek aan groot scherm) volgden we de gebeurtenissen in de koers. Alles kwam opnieuw bij elkaar en iets later ontstond er een nieuwe kopgroep. De namen werden afgelopen, stuk voor stuk kanjers van renners met daarbij... nr92 (ja!!) Björn Leukemans. Dat nummer had ik goed in m’n hoofd geprent, het is namelijk m’n geboortejaar (en het huisnummer van Maarten blijkt nu). Het was ook m’n taak om Jennifer steeds de wedstrijdsituatie uit te leggen (zij verstond immers niet alles wat er door de luidsprekers galmde). Ik zag haar zenuwachtiger worden, en ook ik voelde de adrenaline. En het werd alleen maar beter. “Een renner versnelt, hij neemt wat afstand van de anderen... het is... Leukemans!” We werden er alleen maar zenuwachtiger van. De voorsprong was 8 seconden en het bleef stabiel. De commentatoren zagen het precies wel zitten, en ook dat legde ik Jennifer uit.
    Boudewijn, die altijd kalm en relaxed blijft, zat ook wat te schuifelen, al zal hij dat niet willen toegeven. Charel en Eddy: “Ja in de Ronde van België in Eupen had hij ook ni veel over”. Mannen, sssh!!
    Het was dan nog minder dan een kilometer tot de meet en Björn had nog een 8tal seconden over. Er gaat vanalles door je heen. Gaat het die jongen nu eindelijk eens lukken? Na al die pech? Als je het iemand gunt, is het hem toch wel zeker! En dan... op 400 m van de streep... Leukemans wordt bijgehaald door Boogerd... Wat een klap. Dan moest ik dat tot mijn grote spijt nog zeggen aan Jennifer ook. Freire won, net als vorig jaar, met dank aan Boogerd. Die laatste heeft echt al vaak z’n eigen kansen opgeofferd voor een ander. Kijk ook maar naar de voorbije Tour...
    Iets later zie je iedereen voorbijkomen en ook Björn staat daar dan, met z’n hoofd op z’n stuur, uitgeput. En als bijen op honing, kwam iedereen op Björn af. Journalisten, verzorgers, gewone mensen...
    Het heeft dus niet mogen zijn maar dat neemt zeker niet weg dat ik ongelooflijk fier ben op hem! Als je bedenkt dat hij nog maar van half maart opnieuw op de fiets zit...! Chapeau! En hij doet er ook veel voor. Woensdag na Dwars door Vlaanderen reed hij nog een 100-tal km met de fiets naar huis. En ook gisteren was het van hetzelfde laken een broek. Niet mee met Boudewijn naar huis, maar met Nick en wielertoeristen met de fiets naar Bevel.

    Het was een ongelooflijk mooie dag. Boudewijn, bedankt dat ik met je mocht meerijden, da's echt een superleuke ervaring!
    Jennifer, it was really fun with you, see you next time!
    En inderdaad, ZORRO RULES!

    donderdag, maart 29, 2007

    Dwars door Vlaanderen


    De kop is eraf, zoals ze dat in het wielertaaltje zo mooi kunnen zeggen. Als ik hier schrijf, heb ik het gevoel dat ik zelf meerijd in de koers, maar dat is niet het geval.

    Woensdag was voor mij de opener van het volgseizoen, Dwars door Vlaanderen. Ook wel eens de GP Stad Waregem genoemd. Na school meteen naar huis, en niet blijven plakken zoals gewoonlijk. Boterhammen, petje, zak, fototoestel etc. mee en hup, we zaten opnieuw in de wagen. Onze eerste stopplaats was de Valkenberg in Brakel. Een toch wel pittig bergje!
    Dit was het plan: we zouden op de Valkenberg Boudewijn en co. opwachten, die die plek ook hadden uitgekozen als een van de stopplaatsen. Vervolgens zou ik in de auto van Boudewijn stappen en samen met hem de koers volgen en aan de aankomst mijn papa weer ontmoeten. Jammer genoeg faalde het plan. Al wie de koers al eens heeft gevolgd zal kunnen beamen dat dat niet simpel is. Je moet er in slagen de koers steeds weer voor de zijn, anders zit je onvermijdelijk vast.
    Boudewijn, een man met tonnen ervaring in dit domein, was er toch niet in geslaagd om op te Valkenberg zelf te raken. Wel op de baan die net hoger lag. Na wat heen en weer gebel en gsms leek het het beste om elkaar te proberen ontmoeten op een volgend punt. Jammer genoeg lukte het ons niet om daar te geraken, we kwamen telkens 5 minuten te kort. De koers passeerde telkens voor onze neus. Zo ben ik tot tweemaal toe uitgestapt en de file voorbijgerend, maar zag steeds alleen maar het tweede deel van het peloton. Het was een hele lange waaier renners, er was namelijk al heel wat versnippering. Toen ik terugstapte naar de auto werd ik gevraagd om een foto te nemen van iemand die in een vrachtwagen zat, ik nam de foto en die man lachte en bedankte, maar waarvoor het goed was, ik weet het niet.
    Omdat nog een tussenstop meepikken bijna utopisch was, besloten we om meteen naar de aankomst door te rijden. We raakten verbazend dicht, op slechts 300 m van de finishlijn!
    Ik was net op tijd om een doortocht van de koplopers met het peloton op de hielen mee te maken. Ik was aangenaam verrast om Björn nog op de voorste rijen van het peloton te zien zitten. De koplopers, Devolder, Capelle en Gasparotto waren jammer genoeg vogels voor de kat. De wedstrijd stond na hun inloping open voor verdere ontwikkelingen.
    Nick Nuyens plaatste een aanval en Boonen zat meteen in z'n wiel. Door die prik werd er een groepje afgescheiden. Met daarin Boonen, Nuyens, Leukemans, De Vocht, Weylandt...
    Er kwamen nog enkele pogingen van renners die de sprint wilden ontlopen, maar tevergeefs (al ging die Meirhaege wel snel vooruit!) De sprint was onvermijdelijk. Niko Eeckhout ging met volle moed aan, maar Tom Boonen remonteerde hem blijkbaar zonder veel moeite en wist zo Dwars door Vlaanderen aan zijn palmares toe te voegen.

    Na de mislukte pogingen, hadden we met Boudewijn afgesproken aan de bus van Predictor. Ik wou na de aankomst nog enkele plaatjes schieten en zou nadien dan naar de bus gaan. Ik zag Björn net na de aankomst die wist te vertellen dat het al veel beter gaat maar dat het echt een zottekesspel is. Hij wist niet hoeveelste hij was geëindigd, maar dat maakte niet zoveel uit. (ik zie hier nu dat hij 13e is geworden, toch zeker niet slecht, dat belooft) Hij vroeg nog waar de bus was, en ik dacht dat die wel bij de andere bussen zou staan, dus zei ik dat die ergens stond op 300 m van de finish. Later toen wij terugkeerden vond ik de bus van Predictor, en dus ook Boudeswijn, niet. Ik hoop dat Björn hem heeft gevonden... Maar blijkbaar stond hij gewoon achter die van Quick.Step ergens een wegje in, ik had die van Quick.Step nochtans zien staan, maar op een of andere manier niet meer tot daar gegaan maar langs een andere weg. Dus heb ik Boudewijn telkens weer gemist.
    Maar, zondag komt er een nieuwe kans, met de Brabanste Pijl. En wie weet volg ik dan in Boudewijn z'n 'vipbus'...

    zondag, maart 25, 2007

    Komende wedstrijden

    Ik heb nu wel Milaan Sanremo (en dus voor de eerste keer dit seizoen Björn) uitgebreid kunnen bekijken, maar dat is nog steeds voor de tv. Ik heb de koerssfeer zelf nog niet kunnen opsnuiven!
    Maar nu zit het er echt wel aan te komen! Ik had jullie verteld dat ik naar de Brabantse Pijl zou gaan kijken, ergens in m'n achtertuin. Dat is een prachtige koers, met een opmerkelijk deelnemersveld. En ik heb er wel nog een mooie herinnering aan van vorig jaar.
    En nu ziet het er zelfs naar uit dat ik een vroegere afspraak met het koersgebeuren kan maken.
    Woensdag wordt er in Waregem en omstreken Dwars door Vlaanderen verreden. Aanvankelijk zou ik die ook links laten liggen en vanuit m'n luie zetel bekijken, omdat hij op een woensdag (en dus een schooldag) valt. Het was Boudewijn die me overtuigde hem ook op te nemen in m'n agenda. Hij was zo vriendelijk om me al de uren +plaatsen van hun 'roadbook' door te mailen. Het ziet er dus naar uit dat m'n papa en ik de koers opnieuw kunnen volgen achter de wagen van vader Leukemans. Soms wat hectisch, maar altijd héél plezant.
    Ik kijk er naar uit!

    Milaan SanRemo

    Afgelopen vrijdag moesten we in de les Nederlands het Italiaanse woord voor lente geven. Niet veel mensen wisten het maar ik twijfelde er geen moment aan dat dat 'Primavera' is. Niet dat ik een cursus Italiaans heb gevolgd ofzo, het is gewoon toevallig dat die vraag net kwam op de dag voor de koers Milaan SanRemo, ook Primavera genoemd.

    Jammer genoeg werd de speciale editie (100 jaar) van Milaan Sanremo ontsierd door enkele serieuze valpartijen met Kopp en Moletta als voornaamste slachtoffers.

    Een toch wel opmerkelijk moment in de wedstrijd was de 'aanval' van de kopman van de roze brigade, Robbie McEwen. Later bleek dat hij een inspanning plaatste om voor het peloton te gaan rijden, omdat hij nodig een grote boodschap moest doen.

    In de afdaling van de Poggio konden Riccardo Ricco en onze ijzersterke landgenoot Philippe Gilbert afstand nemen van het peloton. Het zag er lang naar uit dat ze samen voor de plek op het hoogste schavotje zouden strijden, want hun voorsprong zakte niet, ook niet toen wereldkampioen Bettini er zich mee ging moeien. Toch werden ze iets later jammer genoeg opgeslokt door het sprintende peloton.

    Het werd een koninklijke sprint, waarin alle grote sprintersnamen aanwezig waren. Er zaten nog opmerkelijk veel mannetjes van Milram, die een treintje op de rails zetten voor Alessandro Petacchi. Toch kon deze het niet afmaken, en was het Oscar Freire die de Primavera al voor de tweede keer op z'n naam mocht schrijven. Allan Davis werd nipt tweede voor Tom Boonen, die eindelijk eens op het podium mag in deze grote Italiaanse klassieker. Robbie McEwen viel net naast het podium.

    woensdag, maart 14, 2007

    Ik verlang naar de koers!

    Ik heb dit seizoen nog geen enkele koers live meegemaakt. En dat begint toch wel te knagen. Als ik naar Kuurne- Brussel- Kuurne kijk, en ik hoor naar het einde toe in de verte de wagen van Rodania, dan krijg ik heimwee. Ontelbare keren heb ik dat deuntje 'Ro-da-ni-aaaa, Tututu-tuuu' gehoord vorig seizoen.
    Alles wat bij de koers hoort, ik mis het. Niet alleen de spanning die bij de wedstrijd hoort, maar ook de geur van geoliede benen, de mensen van de entourage, het gewriemel van mensen, auto's... dat een koers teweeg brengt.
    Hopelijk mag ik binnenkort die speciale sfeer opnieuw opsnuiven! Brabantse Pijl! Of misschien al in Dwars door Vlaanderen?

    dinsdag, maart 13, 2007

    Examenstilte

    Het is hier opnieuw wat stil geworden. De reden daarvoor is dat ik middenin de examens zit. Gelukkig zijn het alleen de hoofdvakken, en na 5 examens ben ik er vanaf (nu nog 3 te gaan). Zodra ik iets weet om over te schrijven, zal ik het hier neerpennen.
    Ik kan wel nog zeggen dat ik heel blij ben dat Björn dan toch morgen start in de Tirreno-Adriatico. Het was bang afwachten hoe het nu zou uitdraaien met die achillespees. Laten we hopen dat alles goed verloopt!

    Tot snel!

    woensdag, maart 07, 2007

    Openingsweekend

    Aanvankelijk zou ik heel dit weekend de koers op de voet hebben gevolgd. Maar toen bleek dat Björn niet zou rijden, ging ik het op Kuurne- Brussel- Kuurne houden. (M'n papa vraagt alleen vrij aan 'zijn baas' (= m'n mama) als Björn rijdt). Toch besliste ik zaterdag om ook Kuurne vanuit m'n luie zetel te bekijken.

    De Omloop was spannend tot op het laatste moment. Ik had niet gedacht dat Nuyens en co. nog tot bij die hardrijders ( O'grady en Flecha) zouden geraken.

    Predictor heeft zich ook mooi in de kijker gereden. Eerst met Vansummeren en nadien ook met Beire Roesems in een glansrol.

    Zondag vond ik eerlijk gezegd al iets minder mooi. Al moet ik met twee woorden spreken. De koers was mooi om zien, de jonge Preben Van Hecke die zijn talent rijkelijk toont, klasse! En die opschudding met Eeckhout en het al dan niet aanklampen aan de auto. Het enige jammere was, dat Preben Van Hecke en Pronk zo lang op kop rijden, dat Preben zich geeft tot de laatste meter (allebei, maar Preben was op het laatste toch duidelijk de sterkste), en dan worden ze bijgehaald door de hongerige Quick.Step hyena's. Twee kilometer voor het einde! En dan komt er die sprint die Steegmans aantrekt voor Boonen en waarbij Gert al ver voor de streep z'n handen opsteekt en Boonen wint. Ik vind het altijd jammer als zo'n mooie koers in de massasprint moet beslist worden. Alsof het een ritje is in een of andere voorbereidende rittenkoers...
    Maar ja... niks aan te doen! We kunnen ons optrekken aan de jonge Belgische talenten (Nikolas Maes, Preben Van Hecke enzovoort enzovoort)

    Op naar de volgende koers!

    zondag, maart 04, 2007

    Ploegvoorstelling Predictor- Lotto


    Hier volgt het verslagje van de ploegvoorstelling van Predictor- Lotto van afgelopen woensdag. Ik moet opletten wat ik hier schrijf, aangezien er nog grote namen meelezen...

    We vertrokken hier in Oetingen rond 18u richting Sint-Niklaas. Een goed uurtje later waren we ter plekke, met name in het Hotel Serwir. Het was allemaal zo professioneel, je moest inchecken aan een tafeltje, waar ze controleerden of je op de gastenlijst stond. Ik was uitgenodigd via Marc Coucke (die me dat beloofd had bij Halle- Ingooigem) en Filip Demyttenaere (die zelfs nog hier in m'n gastenboek heeft geschreven om me uit te nodigen). Toch stond ik onder 'website', bij de mensen van het Predictor- forum. (De 10 beste posters waren namelijk ook uitgenodigd) Plotseling schrok ik, Gerda kwam me begroeten en samen met haar ging ik verder.

    Iedereen die de grote zaal betreedde, kreeg een Lottoformulier en een Predictorkrasbiljet. Ik zag Katrien ook binnenkomen, die voegde zich bij Gerda, m'n papa en mij. We krasten allemaal het bovenste laagje van ons biljet weg, om te zien of we al dan niet zwanger waren. Gerda, papa en ik testten allemaal negatief, maar Katrien had prijs! Zij kon dan later haar mand ophalen. We bleven wat babbelen en drinken, tot het ons toch beter leek om wat meer naar voren op te schuiven. We wouden namelijk een mooie plaats hebben om plaatjes te schieten. En het lukte ons, we zaten op de eerste rij (wat eigenlijk overeenkwam met de 5de rij, aangezien de eerste 4 rijen voorbehouden waren...) Ook Josken voegde zich bij het forumgroepje. Onze 'baas' is toch zo een beetje Christoph, de webmaster van de Predicor-site. We hebben ons dan ook eens voorgesteld aan hem. Al lachend vertelde hij ons dat we zijn 'worst nightmare' zijn.

    Op de uitnodiging die ik in de bus had ontvangen stond er dat de voorstelling om halfacht stipt begon. Natuurlijk werd dat wat verschoven. De renners kwamen in een lange rij aan en namen plaats op het podium. Je had 3 (of 2?) rijen met renners. Je kon iedereen toch nog goed zien. Toch was er eentje die erin was geslaagd om zich nog achter die rijen neer te zetten, verscholen achter de andere renners. Je mag nu drie keer raden wie het was, juist onze Björn Leukemans ;-) Achja, ik neem het hem niet kwalijk.
    Leen Demaré en Philippe Maertens waren het presentatieduo voor de avond. Ze lieten de renners in kleine groepjes naar voren komen. Zo had je de jonge, beloftevolle garde (met Dockx en co.), de ietwat oudere garde (met Leukemans en co.), de buitenlanders (met o.a. een voor zichzelf applaudisserende Cioni) en de kopmannen; Evans, McEwen en Hoste. Er ontbrak één naam, Chris Horner, die blijkbaar ziek was. Wat ik wel grappig vind, is dat ze hem op de ploegfoto gephotoshopt hebben.
    Persoonlijk vind ik het goed dat ze voor een duo à la Maertens-Demaré hebben gekozen. Je kwam te weten wat je wou te weten komen, met daarbij nog een ludiek accent. Anders kan het vaak nogal droog overkomen.
    Op deze manier kregen we weet van de adoratie van Philippe Maertens voor Bert Roesems e.d.
    Ik deed zo m'n best om foto's te trekken. Nu heb ik zo'n goed, nieuw toestel, dan schiet de lens te kort. Aangezien ik maar een 18mm-55mm lens heb, waren het 'lange-afstandsfoto's'. En als je dan Katrien naast je ziet met haar kanon-lens... ;-)
    Na de voorstelling van de renners, werd er nog wat aandacht besteed aan de sponsors met zelfs een solo-act van de verdeler van Errea. De renners waren ondertussen al van de scene verdwenen, en stiekem hoopte ik dat het bijna gedaan was. Dat was ijdele hoop... Er kwam een imitator die ons een heleboel liedjes voorschotelde. Dat was misschien wel leuk voor even, maar er kwam geen einde aan. Ook Gerda naast me begon zich stilaan te ergeren :-). Het werd afgesloten met de meter van Predictor, Laura Lynn. Dat was wel nog leuk, al was het wel nogal duidelijk dat ze playbackte ;-). Ook PR-man Filip Demyttenaere genoot er zichtbaar van en bewees dat er heel wat ritme in z'n lichaam zit...

    We mochten dan onze plaats verlaten en het walking diner werd opgesteld. Eerlijk gezegd interesseerde me dat op dat moment niet echt. We gingen even dag zeggen bij Gerda en Bart Dockx en nadien stondje we nog een tijdje met het forumgroepje te babbelen. Stiekem keek in de zaal rond. In de hoop een glimp van Björn Leukemans op te vangen, maar ik zag hem nergens. Ik dacht een beetje teleurgesteld : die houdt daar niet zo van, die is al naar huis...
    Na een tijdje besloten Katrien en ik om toch eens een toertje door de zaal te maken. Ik kwam m'n papa nog tegen en die zei dat hij Björn nog had gezien, en hem had gezegd dat ik op zoek naar 'm was. Ik was blij, want Björn was dus nog 'in the house'.
    We liepen wat verder, naar het zaaltje dichter bij de uitgang. Daar zag ik Björn staan, bij o.a. Wim Vanhuffel. Ik zwaaide vanop een afstandje naar hem. Hij kwam wat uit z'n groepje staan en ik stapte op 'm af. Ik ga hier nu niet alles in detail beschrijven natuurlijk ;-) Ik kan wel zeggen dat ik een heel leuk gesprek heb gehad met hem. Ik zei dat m'n foto's niet super waren omdat m'n lens niet ver genoeg ging. Hij zei: 'Jah... dan zulde een nieuwe en grotere lens moeten kopen eh'. Deskundig advies ;-) Hij vroeg me hoe het nu net kwam dat ik was uitgenodigd en hij vertelde dat Filip Demyttenaere hem een bericht had gestuurd om te vragen of hij een Céline kende...
    Wie m'n blog al een tijdje (zo een jaar terug) volgt, weet dat ik heel verlegen ben, vooral tegen Björn. Maar ik denk dat het nu toch al heel goed begint te gaan... :-)
    Na het gesprek met Björn kwam ik ook nog Marc Coucke tegen. Ik bedankte hem voor de uitnodiging.
    Ik vertelde ook dat Katrien positief had gekrast. En hij bewees meteen dat hij ook goed op de hoogte is van wat er zich allemaal op het forum afspeelt: "Ah, ben jij dan Kikie?". Hij is persoonlijk met ons de mand gaan halen. Ik nam hem ook nog mee naar de andere forumleden, en we maakten samen nog een leuk praatje.
    Er werd ook een foto gemaakt van de forumleden met in het midden de bewuste mand. Ik zie zelfs dat die nu op de site van Predictor te vinden is, dat hoefde nu ook weer niet voor mij ... :-p
    Ik nam afscheid van iedereen die wegging, en toen was het voor mij tijd om eens een hapje te eten. Het was bijna 12 uur en ik had van de hele avond niks gegeten! Gelukkig was het walking diner nog open!
    Nadien was het tijd om ons richting uitgang te begeven. Ondertussen kwam ik Filip Demyttenaere ook nog eens tegen. Ook hem bedankte ik nogmaals voor de uitnodiging. Hij zei me dat het goed om weten was voor in de toekomst, dus da's positief, niet? We babbelden nog wat over de ploeg, die in de breedte toch heel sterk is.
    Hij vertelde op z'n beurt ook dat hij Björn had gevraagd of hij een Céline kende, en of het waar is of niet, dat weet ik niet, maar volgens hem had Björn niet anders dan lof over voor mij...

    Ik zat om 1u in m'n bedje en om 6u30 moest ik er opnieuw uit. Maar ik zit in een roes van geluk, laat die koersen maar komen!

    zaterdag, maart 03, 2007

    Jaaroverzicht (slot)

    Op het nippertje...


    1 oktober: De laatste rit van de Franco Belge. Ik maakte de start mee in Cuesmes (het werd u waarschijnlijk al duidelijk dat ik dit jaar zowat heel België heb gezien). Die vond plaats op een groot plein, waar alle bussen hadden plaatsgevat. De dag voordien had Kevin een voortreffelijke rit afgerond, en ik heb dan ook een praatje met hem gemaakt. Nog steeds wat verlegen, dat is er nog niet helemaal uit...
    Ik wou graag nog een doortocht zien, maar het was overal afgesloten en dat was zelfs met de GPS moeilijk te omzeilen. We zijn dan meteen naar de aankomst gegaan voor de 5 plaatselijke ronden.
    Het beeld van de dag: Olivier Kaisen die terug naar de bus moest rijden. Hij moest daarvoor nog een eindje fietsen over een drukke steenweg. Zo kwam het dat hij nog een hele tijd voor het rood licht moest blijven staan wachten. Ook nog even vermelden, in Zurich reed Björn vandaag een dijk van een wedstrijd!

    8 oktober: Koers in Oetingen. Ook wel de sluitingsprijs voor de beloftes en elites z/c. Ik wou wel eens even een kijkje gaan nemen om te zien wat het was. Er waren niet echt veel mensen die ik kende... Toch zou m'n dag nog mooi gekleurd worden!
    Ik leerde er namelijk de familie en entourage van Kevin Grieten kennen. Dat kwam zo: ik liep steeds wat heen en weer op het parcours om foto's te maken. (Ik had net m'n nieuw fototoestel, en moest dat eens grondig uittesten) Opeens roepen er mensen naar me, of ik geen foto van hen wil maken. Ik dacht eerst dat het een grapje was, maar ze meenden het. Dus ik nam snel een foto. Ze begonnen nog meer te babbelen, of ik de foto wou opsturen enzovoort, ze gaven me hun adres. Nadien vroegen ze voor wie ik kwam supporteren. Ik moest eerlijk toegeven dat ik niet echt speciaal voor iemand kwam aangezien ik niet veel renners kende. Ik kwam te weten dat zij familie/vrienden van Kevin Grieten, een jonge (24 jaar) talentvolle renner, waren. Die Kevin was nog maar aan z'n eerste jaar bezig, want hij had vroeger altijd al gevoetbald, tot hij een ernstige blessure kreeg.
    Tot op de dag van vandaag ben ik blijven contact houden met Kevin.

    14: We zijn toegekomen aan de echte 'Putte Kappelen' van mijn koersen. Mijn prachtig seizoen werd afgerond met het Streepkesfeest, het afscheid van Johan Verstrepen. De uitslag was ietwat voorspelbaar, maar dat deed er nu eigenlijk helemaal niet toe! Het was een en al amusement, en dat is natuurlijk super plezant! Renners die even stoppen om een pintje te gaan halen en daarmee dan rondrijden, het lage tempo...
    En Kevin Neirynck, die stak z'n tong naar me uit tijdens de koers ;-)


    Zo, dit waren mijn koersen van 2006. Het seizoen 2007 is ondertussen opnieuw begonnen. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe een mooi jaar ik beleefd heb. Ik heb zoveel leuke mensen leren kennen, en op zo'n korte tijd al zoveel kansen gekregen en dingen mogen doen. Al die complimenten, ik heb het soms moeilijk om te geloven dat al die mensen echt vinden dat ik zo goed schrijf, maar ze doen me stuk voor stuk zoveel plezier!
    Neem nu bv. het feit dat wanneer Karel Lemmens eens niet een verslagje kan schrijven voor Björn z'n site, hij me meteen een smsje stuurt of me belt om te vragen of ik die taak op mij wil nemen. Zo een ervaren journalist die dat dan aan mij vraagt... das wel leuk ;-)! En ook dat ik nu al bijna deel uitmaak van het bestuur van Fanclub Leukemans...
    Oh, het is toch allemaal zo fijn, ik hoop dat dit jaar even leuk wordt!

    dinsdag, februari 27, 2007

    Fandag Bjorn Leukemans

    Dit berichtje komt een beetje laat... Ik was er aan begonnen maar het was niet afgeraakt (drukke vakantie gehad)... Hier komt het alsnog!:

    Vrijdag 16 februari was ik opnieuw op de baan. Een baan die ik graag afleg (niet dat ik ze zelf moet afleggen, ik zit naast m'n papa in de auto, maar dat terzijde), want ze leidt me naar Wommelgem. Vrijdag vond daar de fandag van Björn Leukemans plaats. De tweede 'editie' al, maar de eerste die ik bijwoonde. Vorig jaar had ik moeten passen.


    De avond startte om 19 uur, maar ik kwam pas iets later aan. Van Halle naar Wommelgem is namelijk een heel eindje...
    Gelukkig had ik op dat moment nog niet veel gemist. Ik zag dat Björn er al was, dat verraste me wel, omdat hij had gezegd dat hij nog niet zeker was dat hij ging komen omwille van z'n schouder enzo... 'k Vind het toch sympathiek van hem dat hij zich een tijdje laten zien heeft.

    Ik moest deze avond fotograaf spelen. Ik had tot tweemaal toe moeten verzekeren dat ik m'n fototoestel zou meebrengen. Ik heb dan ook heel wat kiekjes geschoten. Er waren zelfs enkele supporters die me spontaan 'de pers' noemden.

    Yves blikte terug naar 2006 (dan vooral op vlak van de Fanclub) en vooruit naar 2007. De meeste zaken blijven behouden, zoals een quiz (nu wordt het wel een algemene quiz en geen sportquiz meer), een bbq, uitstappen naar Brabantse Pijl... (al is dat nu met Björn z'n situatie wel onder voorbehoud), jaarmarkt enz. Er zijn ook nieuwe dingen, zoals een koers in Wommelgem die door de fanclub zal georganiseerd worden.

    En dan was het tijd voor een interview met Björn. Hij moest van z'n vertrouwde plekje ergens achterin naar voor komen. Karel Lemmens verwoordde het mooi, nu moet Björn iets doen wat hij nog minder graag doet dan een berg van eerste categorie beklimmen...

    Na het interview keerde Björn terug naar achteren. 'Onderweg' moest hij langs mij passeren en hij zei me: "Straks moet je eens meekomen met mij, ik heb iets voor je...". Nu had hij me toch wel heel nieuwgierig gemaakt!

    Het was voor de rest nog een hele leuke avond, veel babbelen met mensen die me nauw aan het hart liggen, maar die ik niet zo heel vaak kan spreken.

    Ik zag dan na een tijdje dat Björn z'n jas aandeed en aanstalten maakte om te vertrekken. Hij kwam m'n richting uit en zei: 'Kom je nu mee, en waar is Maarten?' Maarten en ik volgden ons 'idool' in z'n voetsporen naar z'n auto. Hij haalde er 2 zakken uit. Een zak voor Maarten met een heleboel gerief van Björn van vorig seizoen, waar Maarten mee kon gaan rijden. En een zak voor mij met daarin een nieuwe trui van Predictor. Maarten en ik waren overweldigd.
    Maarten verdient dat zeker en vast, hij is zowat de stichter van de fanclub en hij heeft de rechten over het begrip 'Zorro'. Hij gaat ook vaak fietsen op z'n Ridley en kan dat gerief zeker gebruiken (ik heb zelfs gehoord dat hij er 5 km/u sneller mee rijdt...) Maar ik rijd niet eens met de fiets...! Björn reed weg en wij keerden terug naar de Trol. We wisten niet goed wat zeggen. Paul stond buiten en zag ons afkomen met onze zakjes. Hij babbelde nog wat met ons en wist me opnieuw te doen blozen. "Als jij niet in de journalistiek geraakt, dan weet ik het ook niet. Ik heb deze week nog eens je blog gelezen, en hoe jij schrijft...! Jij moet daarvoor niet meer gaan studeren! Björn heeft het ook nog gezegd, hoe die schrijft, das niet normaal...' Ik denk dat een beetje overdrijving hier wel aanwezig was.

    Eenmaal opnieuw binnen sprak ik eerst nog wat met Gerrit. Het is denk ik hij wel die Björn een beetje de hint gegeven heeft om Maarten en mij eens iets cadeau te doen. Toch relativeerde hij dat : " Joma... Gij krijgt ne nieuwe trui, da's toch wel straf ze, en hij zei dinsdag nog dat hij geen truien van Predictor weggaf..." enzovoort.

    De avond ging nog een tijdje door, met drinken en praten. En ook de nodige foute muziek :-)


    Het was dan toch tijd om van iedereen afscheid te nemen. Ik zag ook Leentje nog eens, en na Boudewijn was het nu haar beurt om eens met haar voet in de plaaster te liggen. Ook zij deed nog een duit in het zakje. 'Amaai wa hebde gij gekregen? Nen nieuwe trui?! Ja gij ligt in de bovenste schuif ze!'

    Ik weet eigenlijk niet of ik dit allemaal zo in detail moet vertellen (cadeautjes van Björn enzovoort) maar deze blog is toch een beetje mijn wielerdagboek... en ik ben er zo ongelooflijk blij mee!

    Morgen ploegvoorstelling! Jeeeej

    zondag, februari 11, 2007

    Jaaroverzicht deel 5

    Ook in augustus, de tweede maand van de vakantie, stonden er nog heel wat mooie koersen op m'n programma...

    10 augustus: Het was bitter koud voor een dag in het hartje van de zomer. Op het criterium van Kortrijk regende het dan ook oude wijven. Dit keer was het geen criterium achter derny's, gewoon toertjes rijden voor de show. Ik ging in de eerste plaats kijken voor Kevin Neirynck. Als je dan zo hard roept voor hem, en hij in de wedstrijd omkijkt en je geroep beantwoordt, is dat natuurlijk reuzeleuk ;-)

    14 augustus: Nat, nat en nog eens nat! Ik heb op al m'n koersdagen heel wat regen gezien, maar deze dag slaat alles. Het was echt hondenweer! Björn was in laatste instantie opgeroepen om dit dernycriterium in Wilrijk te rijden, en natuurlijk kan ik dan niet thuisblijven. Boudewijn zat in een rolstoel onder een afdak (waar het wel vreselijk stonk), en ik ben dan heel de wedstrijd naast hem blijven staan. Er waren amper toeschouwers en de koers werd ferm ingekort. Waar voor doe je het? Als je iets later iets als dit in het gastenboek leest van Björn Leukemans, snap je waarom...:
    >>>>Je hebt supporters en je hebt fanatieke supporters... Wie kwam er gisteren ondanks het hevige regenweer opnieuw afgezakt naar Wilrijk? Ons Céline toch wel zeker! Zij verdient hiermee een brevet van moed en zelfopoffering! Ook haar papa, je zo wegcijferen voor je dochter op je laatste vakantiedag! Chapeau, zeggen ze hier bij ons...<<<< (Karel Lemmens)
    En hierna noemde Maarten me ook een 'friiieeek'...

    15 augustus: Heusden is waarschijnlijk een van de meest prestigieuze kermiskoersen in Belgie. Kevin Neirynck reed er, dus ik was er die dag ook bij. Het was, net als de dag voordien, niet al te best weer. Ik heb bijna elke ronde m'n keel schor geroepen, misschien een beetje te overdreven ;-) Na de wedstrijd bleef ik nog wat hangen. Zowat elke renner moest langs ons passeren. Ineens zie ik Kevin Neirynck, ik kijk hem aan en ik denk: 'Als ik nou weer niets zeg, ken ik hem nog steeds niet...' Hij passeert langs mij en ik durf niet echt iets te doen... tot opeens... 'Helaba!' Hij spreekt me zelf aan! We slaan een babbeltje, ik bedank hem om me te vermelden op z'n site, en hij bedankt me voor de 'Renner in de kijker' over hem op m'n blog en zegt me da ik goed bezig ben. Leuk om Kevin eindelijk eens te ontmoeten, en ik heb hem nog maar net vaarwel gezegd, of opeens zie ik Romina lopen. Daar heb ik dan ook even een babbeltje mee geslagen, die kende ik ook al eventjes, maar had ik ook nog nooit ontmoet... En aan deze dag hield ik ook het lege flesje van Kevin over ... Ik ben toch een makkelijke vuilnisbak hé ;-)

    20 augustus: Ook de eneco- tour wou ik graag een keertje van dichtbij meemaken. De tijdrit in Landgraaf leende zich daar perfect toe. Vooral het kuieren tussen de renners die zich aan het opwarmen zijn, was een aparte ervaring.

    22 augustus: De laatste keer van het seizoen dat Björn Leukemans in België zou rijden. In Zottegem, nota bene. (daar woont m'n oma) Na al die lange ritten om op de koers te geraken, waren we er nu verrassend snel. Het was opnieuw een heel leuk dagje, jammer genoeg zonder Boudewijn. Maar dan hebben we met de andere mensen de koers gevolgd en ook een heel tijdje op terras gezeten en veel gebabbeld!

    28 augustus: Niet meteen het hoogtepunt van het jaar, maar ik wil het toch opnemen in dit overzicht: de kermiskoers van Oetingen met slechts 19 deelnemers...

    SEPTEMBER

    9 september: Ik merk net dat ik daar precies geen verslagje over heb geschreven op m'n blog, maar op 9 september ben ik naar een doortocht van Parijs- Brussel gaan kijken, op de bruine put in Alsemberg. Echt mooi bergje! Ik wou weten welk nummer Piet Rooijakkers had, en rechtover ons stond er een wagen van Skil- Shimano. Dus hebben we het daaraan gevraagd... Ik had toen al eens gemaild met Piet en blijkbaar hebben die mensen dat dan doorgegeven aan hem want hij wist me nadien te zeggen dat z'n verzorger iets zei van een meisje, en dat hij meteen aan mij moest denken.

    17: Voor m'n verjaardagsweekend mocht ik kiezen wat ik wou doen... Zaterdag ging ik shoppen, en zondag naar de koers in Frankrijk! Kevin Neirynck reed de GP Isbergues...
    We hebben om de koers zo goed mogelijk te volgen (er waren enkele plaatselijke ronden, maar tussen die ronden zat er wel een gat van een dik uur... ), dat hebben we opgelost, we hebben beroep kunnen doen op de ervaring die we hadden opgelopen door samen met meester Boudewijn de koers te volgen, dat heeft ons goed geholpen! Prachtig dagje...

    donderdag, februari 08, 2007

    De stilte volgt snel na de storm...

    Er zijn de voorbije maanden heel wat bommetjes omploft in de wielerwereld.
    Je had de zaak Dedecker. Er wordt eerst een hele heisa gemaakt in de media, alles wordt breed uitgesmeerd en ze gaan net tot aan de rand... ze verklappen nét niets, je hebt er het raden naar en het knaagt wel wat als wielerliefhebber. Maar al even snel als de storm oplaait, verschijnt de rust die alles in de doofpot stopt.
    Net hetzelfde met ‘de zaak Lefevere’. Ze komen aandraven met feiten, bekentenissen, anonieme getuigenissen en wat weet ik nog allemaal. Maar wat klopt er nu van en wat niet? Gebruikt heel de QSI ploeg nu, houden ze van die XTC-feestjes, is Marc Lotz erin geluisd? Ik vrees van wel, maar waar komt die bevestiging? Er komt er proces van, en hoezee, dat komt er in september... als seizoen 2007 er opnieuw opzit, er wordt echt haast achter gezet...

    Dit weekend stond er in De Morgen een prachtig artikel van Sven Spoormakers. Hij kwam zelf op het randje van een profwielercarrière, en zo ook op het randje van doping. Hij zegt dat de grens tussen doping en geen doping zeer klein is. Na dat artikel was het voor mij nog maar eens duidelijk dat wielersport zonder doping illusie is... eigenlijk bijna onmogelijk... Maar waar ligt die grens dan?

    Veel vragen, weinig antwoorden...

    zondag, januari 28, 2007

    Jaaroverzicht deel 4

    Ondertussen zijn we in juni aanbeland. Ik begon steeds meer en meer contacten te krijgen, wat de koers nog leuker maakte...

    4 juni: ook een van de mooiste dagen van het jaar. Niet echt een koersdag, ik kan het beter plaatsen onder 'randactiviteiten'. Het gaat over de barbecue van Fanclub Leukemans. Het was een dag boordevol nieuwe ontmoetingen. Veel mensen waar ik al van had gehoord maar nog nooit had kunnen ontmoeten, heb ik die dag voor het eerst gesproken. Zo ontmoette ik ook Alex Van Haecke. Ik heb die dag veel gebloosd en veel complimentjes gekregen. Ik heb zo'n warm gevoel aan die dag overgehouden, het zijn stuk voor stuk lieve mensen die Leukemans'en! Ik 'moest' ook op de foto met Björn(niet dat ik er iets op tegenhad hoor), die er die dag kon bijzijn, met z'n schouder en arm ingepakt.

    21 juni: het is een tijdje stil geweest. Björn die out is, en ook examens. Maar als er een koers start in je stad, dan moet je daar wel bijzijn! Zo was ik na m'n examen op woensdag 21 juni te vinden bij de start van Halle Ingooigem. Ik herinner me die dag vooral als de dag waarop ik Marc Coucke ontmoet heb, een hele sympathieke man! Klaas Vantornout had ik ook moeten dag zeggen, maar dat heb ik niet gedurfd...

    25 juni: Het BK in Antwerpen! Het was zo mooi geweest moest mijn poulain erbij geweest zijn, maar die lag nog in de lappenmand. Ik supporterde dan maar voor Kevin Neirynck (die zich die dag meermaals op kop van het peloton heeft geplaatst), Nick Nuyens, Gert Steegmans, Pieter Mertens, Jan Kuyckx...
    Jammer van het rotweer, het was toch een heel leuk dagje. Ik ontmoette er Katrien voor het eerst en na de wedstrijd was er een leuke sfeer aan de bus van Davitamon, dankzij de Mertens-supporters.

    28 juni: Koers in Oetingen! Eerst heb ik onze straat helemaal beklad met stoepkrijt. Allemaal aanmoedigen voor Kevin Neirynck. (Aanvankelijk ook voor Klaas Vantornout, maar aangezien die zich niet goed voelde en hij zei dat hij m'n straat niet zou halen, dan toch maar niet). Eerst had je een grote en lastige toer, en nadien werden er in het hartje van Oetingen enkele plaatselijke ronden gereden. Tot m'n grote vreugde maakte Kevin Neirynck deel uit van de beslissende kopgroep. Greg Van Avermaet won, Kevin Neirynck eindigde 5de. Beetje jammer, zeker omdat hij tevergeefs had geprobeerd om weg te raken. Maar hij reed een dijk van een wedstrijd en dus was ik fier op hem. Na de wedstrijd bleef ik nog wat rondhangen en passeerde Kevin opeens aan de overkant van de straat langs m'n neus. Ook al had hij gezegd dat ik hem eens moest dag zeggen, ik durfde niet...! Later zag ik op de site van Cycling Team Jong Vlaanderen dat ik ook op de foto van de juichende Greg Van Avermaet stond...

    30 juni: vandaag zat er een hele leuke envelop in de brievenbus...

    JULI

    5 juli: Nu komen er enkele hele warme koersen aan. Op 5 juli heb ik samen met m'n papa een tourrit gevolgd. De eerste keer dat ik het circus van dichtbij meemaakte. Een onbeschrijflijke ervaring! Het was puffen van de warmte, maar toch eeen geslaagde dag.

    11 juli: de dag van het wederoptreden van Björn. In principe was ik niet van plan om te gaan. Ik had van Karel Lemmens m'n eerste opdracht gekregen om een verslagje te maken voor de site. Ik zou Björn na de koers moeten bellen om te vragen hoe het geweest was, en daarmee dan een stukje schrijven. Maar we besloten om toch naar de koers te gaan, en heeft Björn na de koers een woordje uitleg gegeven. Het deed deugd om hem opnieuw in actie te zien. Ik had Boudewijn en co. al niet meer gezien van sinds de bbq, dus dat werd opnieuw goed bijpraten.

    19 juli: op deze heuglijke dag mocht ik een opname bijwonen van Tour 2006. Het was Karl die ervoor gezorgd had dat ik er kon bijzijn wanneer Nick Nuyens kwam. Het was een unieke ervaring! En als het eerste wat de grote Karl Vannieuwkerke vraagt, nadat hij z'n micro uitdoet en de zenuwen van zich afvallen, is : "Wie is Céline", dan doet dat toch wat met je, ik verzeker het.

    20 juli: Een koers in Ninove, een 7-tal kilometer van m'n deur, waar Björn Leukemans en Kevin Neirynck aan deelnemen, daar moest ik bijzijn! Een dagje vooral aan het beruchte brugje staan, en supporteren voor m'n favorieten. Dit was ook de dag waarop Gerrit voor de eerste keer een bevoorrading heeft gedaan. Ik heb Björn na de wedstrijd ook 'bevoorraad' met Sprite, al was dat niet zo moeilijk ;-).
    Wel grappig was dat de renners zich na de wedstrijd moesten omkleden in een café van het Vlaams Belang.

    24-28 juli: Legendarische dagen! Eind juli heb ik heel de Ronde van het Waalse Gewest gevolgd. We hebben die 5 dagen heel Wallonië gezien. Maar het was de moeite waard! Ik denk dat m'n papa zich deze dagen nog levendig kan herinneren. Het was namelijk elke dag autorally achter vader Leukemans. Boudewijn raast door de kleine wegjes in de Ardennen! :-)
    Deze dagen swingden de temperaturen de pan uit. De renners kregen het hard te verduren.
    Wat ook leuk was (en dat voelde zo professioneel aan), toen ik naar huis reed, belde Karel Lemmens soms om te vragen of ik een verslagje wou maken. Hij vertelde dan wat Björn hem had verteld van de rit van die dag. Toen ik thuiskwam kon ik daar dan een stukje van maken.
    Toch had ik deze dagen toch nog wat te veel schroom om echt een deftig gesprek met Björn te voeren...
    Op het einde kreeg ik het nummerplaatje van de fiets van Björn, wat een mooie herinnering is aan deze voor mij legendarische dagen. Ook een beklimming om te onthouden: Côte d'Amay!

    30 juli: Weer zo'n primeur in "m'n passieve wielercarrière" : voor het eerst naar een dernycriterium gaan kijken. Het werd al snel duidelijk dat zoiets vooral draait om show. Maar dat maakt het net zo fijn!
    Free counter and web stats