Ik moet bekennen, ik ben met mijn gat in de boter gevallen. Na de Brabantse Pijl, mocht ik nu zelfs dé Ronde van Vlaanderen volgen met Boudewijn Leukemans en co. Aanvankelijk niet, omdat zijn auto overvol zat, maar vrijdag verraste hij me met de veelbetekende vraag "heb je zin om zondag nog wat je Engels te oefenen?" Ik sprong een gat in de lucht. Want ik blijf erbij, een leukere manier om de koers te beleven, ken ik niet.
Het begin van de dag verliep wat ongelukkig. Mijn papa was helemaal rond gereden via Doornik omdat hij de files naar de kust vreesde. Zo kwam het dat het heel nipt zou worden om het eerste afgesproken punt ( Aartrijke om 10u17) te halen. Wat heen en weer gebel en gesms bracht raad. We zouden meteen doorrijden naar het tweede punt ( n357 in Izegem) waar we dan hopelijk de bende zouden treffen.
Dat punt haalden we ruimschoots op tijd, al bleek er dan nog een kink ik de kabel te zitten. We hadden ons geposteerd in een bocht, zodat we de renners mooi in een lijn zouden zien opdraaien. Boudewijn belt om te zeggen dat hij ook in de Roeselaarsestraat aangekomen was. Het volgende probleem meldde zich dus. Hoe zouden we elkaar vinden? Hij zei dat hij aan naftepomp (benzinestation voor de slechte verstaanders onder ons :)) Toon stond. Ik keek rondom me, maar daar was in de verste verte nog geen benzinestation te bespeuren. We vroegen het aan de man die naast ons stond. Hij brachte ons het 'goede' nieuws dat het bewuste station 3 km verderop was (tegen de richting van de koers in, wat het nog moeilijker maakte om dat nog te bereiken met de auto). Ik belde ten einde raad nogmaals naar Boudewijn. Die zei "Neem de auto, niet twijfelen, gewoon doen, anders zien we elkaar vandaag niet meer vrees ik". Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Een kleine 10 minuten later zou de koers komen, en onze auto stond nog verder geparkeerd, en een agent zette alles af. Een hopeloze situatie! Er zat niks anders op, dan die afstand van 3 km al lopend af te leggen. Rennen in de hoop dat we het zouden halen, en het is ons gelukt. We vonden Boudewijn, Jennifer, Eddy, Freddy, Polle en Julienne en we zagen samen de doortocht. Dan kon de dag pas echt beginnen. Mijn papa ging naar huis en ik kroop achteraan in de auto naast Jennifer. Net als de week voordien. 
Hoeveel doortochten we gezien hebben, ik weet het niet meer precies, maar het waren er een hoop. En dat voor zo'n hectische koers, je houdt het niet voor mogelijk. Maar Boudewijn is getraind in het volgen van de koers, al 17 (?) jaar lang. De Ronde brengt veel mensen op de baan. Zelfs op de stomste punten, waar het vlak is, staat het vol.
De editie van dit jaar was er een boordevol valpartijen. Via de radio in de auto werden we ook daarvan op de hoogte gehouden. Toen we hoorden dat er een Predictorrenner tegen de vlakte was gegaan, werd het stil in de auto en drukte Julienne haar handen op haar oren. Het was Björn niet maar Bert Roesems. Gelukkig zonder veel erg. Wel erger is die Matti Breschel! Alsof die jonge renner nog geen pech genoeg heeft gehad! Vorig jaar nog kwam hij ten val in de 3daagse van West-Vlaanderen en kon hij een kruis maken over z'n seizoen. Hopelijk blijft de schade nu beperkt!
Dan had je die vreemde vlucht met Cancellara en Steegmans. Die dekselse Zwitser is sterk, die rijdt als een trein, zoveel is zeker. Maar de hamvraag blijft: waarom werkte Steegmans niet mee? Volgens Gert himself was hij niet goed genoeg en volgens Wilfried Peeters mocht hij niet rijden. De juiste verklaring zal me waarschijnlijk altijd een raadsel blijven.
Tom Boonen was dus ook gevallen, uitgegleden op water van de brandweer of zoiets. Daarbij bezeerde hij z'n knieën en pols. Maar blijkbaar was hij wel nog goed genoeg zodat Steegmans moest inhouden voor hem (volgens Fitte Peeters toch). En na de wedstrijd zei hij dat het niet winnen of toch het niet kunnen volgen van Ballan te wijten was aan z'n valpartij en dat hij zich niet goed genoeg voelde. Allemaal verwarrende uitlatingen...
Na een laatste doortocht (ik meen me te herinneren dat dat ergens in Oudenaarde was) reden we door naar de aankomst. Dat was toch eventjes rijden, en ondertussen volgden we de koers op Radio 1. Jennifer begon wat in te dommelen en ook ik voelde dat mijn ogen begonnen dicht te vallen. Tot er op de radio ineens de naam Leukemans vernoemd werd. De radio werd luider gezet en Jennifer en ik waren meteen klaarwakker. Gespannen volgden we de verwikkelingen in de koers...
Zo via de radio volgen is niet echt makkelijk, gelukkig zag ik de beelden 's avonds op het journaal.
Voor wie het nog niet weet, even een korte samenvatting: op de Muur van Geraardsbergen plaatste Tom Boonen een kleine demarrage, kwestie van het kaf van het koren te scheiden. Maar het tempo lag veel te laag voor de flinterdunne Italiaan van Lampre, Alessandro Ballan. Die klauterde over Boonen en sloeg een kloofje met de stervende zwanen. Boonen plooide, en er gaapte een gat. Tot Leif Hoste, de aanvoerde van de roze Predictorgarde, ijzersterk kwam aanzetten. Hij klauterde op zijn beurt ook over Boonen en ging Ballan achterna. Die twee geraakten bij elkaar en gingen samen verder.
Ik geloof dat het op de bosberg was dat Scheirlinckx versnelde en Leukemans hem counterde. Die Scheirlinckx da's toch ook een sterke beer. Ook Bettini ging hen nog achterna. Er kwam een einde aan deze ontsnapping, maar hoe precies, daar ben ik nog niet echt uit. De berichtgeving via de radio was niet zo duidelijk en toen er dat groepje kwam met Kroon en Gusev en co., dacht ik dat Björn daar nog steeds bijzat (wat dus niet het geval was). Ik begon heel nerveus te worden, en omdat ik zelf niet goed kon volgen, gaf ik het ook verkeerd door aan Jennifer. De achtervolgers kwamen dichter, dus wij dachten dat ook Björn dichter kwam. Toen we in Meerbeke toekwamen, was het nog ongeveer 5 km tot de finish voor de koplopers. Aan de aankomst zouden we al lang niet meer geraakt zijn, dus gingen Jennifer, Freddy en ik maar meteen naar de bussen. De rest bleef luisteren naar de radio. We stonden daar eigenlijk wat verloren, we wisten niets af van de koers. Toen ik mensen van Lampre in elkaars erman zag vliegen, wist ik dat Ballan gewonnen had. Maar toen dacht ik nog dat Björn top 10 zou kunnen rijden. Jennifer was ziek van de stress... Ocharme!
Toen we Boudewijn en Eddy terugzagen, wist ik nu zeker dat Björn geen toptien had gereden en dat Nick Nuyens wel nog mooi 7de werd. Leif Hoste had zich laten ringeloren in de spurt, maar het waren toch nog vraagtekens voor me. De beelden thuis zouden raad brengen.
Toen Björn opgefrist was, namen we afscheid.
De beelden thuis brachten inderdaad raad (de volledige beelden heb ik nog niet gezien, die heeft iemand voor me opgenomen, ik zag wel die van het journaal en die op internet van de laatste kilometer).
Hij moest langer wachten met aangaan, hij moest een tandje kleiner schakelen... achteraf heb je natuurlijk makkelijk spreken. Feit is dat het heel nipt was en iedereen praktisch zeker was dat Leif Hoste ging winnen. Michel Wuyts: Leif Hoste wint de Ronde van Vlaanderen! Arme Leif! Maar langs de andere kant gun ik het Alessandro Ballan ook. Het is een echte klassebak! Ook het feit dat hij meteen Leif ging omhelzen en respect voor hem toont, draagt daartoe bij.
Als Predictorfan mag ik ook nog even zeggen dat ik heel fier ben op de ploeg. Het harde werk van Vansevenant, Roesems, Vansummeren, De Vocht, Leukemans (goed afstoppingswerk) ... het plaatje klopte perfect. Jammer dat het nipt niet bekroond kon worden, maar daar is nu niets meer aan te doen, zondag is het weer koers voor Leif!
Het was opnieuw een zalig dagje! Bedankt Boudewijn dat ik opnieuw meemocht, bedankt aan al de rest voor het gezelschap!
Jennifer, now I know that you will read this, another little message for you. It was really fun with you the last two sundays. Have fun in the USA friday and see you next time, hopelly with Luik-Bastenaken- Luik (now you know how to pronounce it ;-))
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten