We zijn naar de zesdaagse in Hasselt geweest. Het was een prachtige ervaring.
Zondag kwamen we rond 11 uur in Hasselt aan.Eerst kocht ik aan het fotokraampje een foto van Tom Boonen getrokken in Hasselt. Nadien zijn we iets gaan drinken. Ineens komt er een hele bende toe, ambiance à volonté, de supporters van Iljo Keisse. Iets later stond ik voor een dilemma: ik moest beslissen of ik vanaf de tribune wilde kijken, of op het middenplein. Het werd het tweede. Een keuze die ik me niet heb beklaagd. Je krijgt
er dan ook veel voor terug, je zit er nog dichter bij en beleeft het nog intenser. Ondertussen zag ik de eliterenners toestromen. Als ik moest kiezen tussen de voorstelling van de damesploeg en een glimp opvangen van Matthew of Iljo, was de keuze snel gemaakt. Gewapend met een fototoestel ging ‘k aan de trap staan. Van Matthew (samen met José De Cauwer) kon ik nog een foto nemen, maar die was niet super gelukt, ze gingen meteen weg. Ik zag Iljo al van ver afkomen en besloot nu zo snel mogelijk een foto te nemen, kwestie dat hij niet al wegliep nog voor ik een foto kon nemen. Toen hij de trap afliep liet ik de flash afgaan, hij stond er goed op, hij keek recht in de camera. Maar, hij had dus gezien dat ik een foto van hem had getrokken en hij kwam naar me toe en zei : “Ge moet da maar vragen als ge ne foto moet hebben hé!” En voor ik het wist poseerde hij. Met bevende handen ( ik word echt zenuwachtig als ik zo dichtbij iemand sta die ik bewonder) heb ik een foto getrokken. En wat voor een foto, ik ben er ongelooflijk blij mee. Hij lacht mooi in de camera.
Het wilde nog niet meteen lukken. Maar hij bleef geduldig wachten. Nog helemaal in trance stamelde ik er “Danku, danku!!” uit. Glunderend ging ik bij mijn papa die nog steeds onze plaats hield aan de rand van het middenplein. Toen al was mijn dag geslaagd, en was Iljo nog maar eens in m’n aanzien gestegen. (dat was nogal gebeurd, nadat hij mij een mail had teruggestuurd :D)
Rond 14 uur was het tijd voor de voorstelling van de elites. Iljo en Matthew werden, onder een luid applaus, als laatste voorgesteld. Nu kon de zesdaagse echt beginnen. Verschillende leuke nummers volgden elkaar op. Ploegafvalling bijvoorbeeld. Om de 10 ronden valt diegene die als laatste over de meet komt af. Uiteindelijk kwam het tot een duel tussen Keisse en Stam. Op zo’n 2 ronden van de meet hielden ze een ‘surplace’. Stam duwde Iljo voort, tot groot jolijt van het publiek. Maar dan... Opeens verraste Stam Keisse en trok stevig door. Keisse moest enkele lengtes laten. Maar Iljo zette alles op alles, won de sprint en maakte z’n bekende vreugdegebaar. Toen Keisse en Gilmore dan een rondje met de bloemen mochten rondrijden stopte Iljo even en gaf zijn bloemen aan z’n jongste fan, ze was die dag 3 jaar geworden, en gaf haar er nog 3 kussen bovenop. Heel lief van hem. Nadien was het tijd voor de tijdrit. Een nummer waar Van Mechelen- De Fauw al dagen bovenuit steken.
Na de tijdrit kwam de derny, maar aangezien Keisse en Gilmore daaraan niet deelnamen, hadden ze even ‘rust’. Aan de rand van de ‘kotjes’ waar de renners zich wassen enzo zag ik Iljo opduiken. Hij heeft daar waarschijnlijk zo’n minuutje gestaan, even een handtekening zetten, maar ik schoot erbij. Een ‘held’ als ik ben zei ik niks maar gaf hem gewoon mijn blok. Een balpen geven was niet eens nodig, hij had z’n eigen alcoholstift :-) Nu moet ik toegeven, die handtekening van Keisse was de eerste handtekening die ik ooit kreeg van een renner. Meestal wil ik de renners niet lastigvallen of durf ik het gewoon niet vragen (niet dat ik een schrikpeut ben, maar zoals ik al zei, als ik dicht bij mensen sta die ik bewonder, word ik zenuwachtig) Maar, deze eerste handtekenig was dus zeker niet min. Met een brede glimlach keerde ik terug naar m’n vertrouwde plekje op het middenplein. Ik had al gezien dat de supporters van Iljo en Matthew allemaal zo’n blauwe sjaal droegen en hen daarmee aanmoedigden. Eigenlijk wilde ik er ook wel zo een, maar in geen geval wilde ik iets van de koers missen. Dus, ging mijn papa er een halen :).Sommige renners begonnen zich op de warmen op de piste om opnieuw een afvalling te rijden. Iets verder van ons stonden er mensen die altijd hun hand uitstaken en soms kregen ze dan eens een handje ( eerder een tikje tegen hun hand) van een renner. Toen Keisse en Gilmore zich opwarmden (en dus relatief traag en op de blauwe band reden) wilde ik ook wel eens een handje :$ :-). Ik stak mijn hand een beetje uit(k wilde natuurlijk niet op m’n geweten hebben dat een van de twee zou vallen!) en kreeg een handje. Stom misschien, maar het maakte me blij....
De andere derny was er één voor de witte nummer 1 (Matthew) met als gangmaker Durst.
De aflossing is ook prachtig om zien, maar niet makkelijk, denk ik dan, je moet elkaar goed aanvoelen. Slippens- Stam, (hoeveel keer zouden die elkaars hand al niet vastgehouden hebben?) kunnen dat héél goed. Maar ook Keisse-Gilmore doen het voortreffelijk.
De ploegkoers, het koninginnenummer van de avond, werd gewonnen door de toch wel sterke Nederlanders Robert Slippens en Danny Stam.
19 uur, ik wou dat het niet moest komen, het einde. Iljo Keisse en Matthew Gilmore eindigden de 4de dag nog steeds met leiderspositie. Natuurlijk vond ik het heel spijtig dat het gedaan was, ik heb zo genoten van die dag. Maar toch wilde ik nog even wachten, waarom weet ik niet precies, om voort te gaan. Tot Iljo kwam? Uuhm, in ieder geval, toen hij kwam begon ik rond te kijken. Niet dat ik schrik van hem moet hebben ofzo, integendeel. Hij probeert juist contact te leggen met zijn fans en is o zo vriendelijk. Ik liep dan maar achter hem de trap op en er viel een jongentje en hij hielp hem recht :-). Trap op, trap af, jasje halen, dan maar huiswaarts zeker? Iljo groette zijn fans, nog even met een paar op de foto en dan weg.
Eenmaal thuis mijn verhaal gedaan aan iedereen die het horen wilde, foto’s getoond, sjaal getoond enzovoort.
Van een geslaagde dag gesproken.
Om al de foto's te zien die ik heb getrokken op de zesdaagse, ga aub eens kijken naar
http://www.flickr.com/photos/53035257@N00/
Ik kon moeilijk alle foto's op mijn blog zetten (het zijn er 64)
Ze zijn niet allemaal goed gelukt (sommige zijn wazig, maar ja, die renners rijden zo snel hé ;-)) maja, ik ben geen fotograaf hé! ;-)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten