En dan maar hopen dat de dag snel voorbij is en wegdromen over de zesdaagse. ‘s Avonds weer weg (iets later dan 16u 30). Rond 19 uur kwamen we dan aan op onze bestemming.
Het was die dag ook de voorstelling van Davitamon-Lotto. Eerst reden een 3 à 4-tal renners een rondje op de piste om vervolgens op een klein podium in het middenplein te gaan staan. Vanuit de Davitamon corner zag je dus weinig of niets. Voor mij was het duidelijk, ik ga voor de koers, dus bleef niet langer in die corner en ging naar het middenplein. (Gelukkig maar) Eerst nog wat meer over de voorstelling van Davitamon: De presentator van dienst was Verschueren (man, wat stelt die slechte vragen!) Dus er kwamen enkele renners op het podium en die werden kort geïnterviewd. Bij Van Petegem ging het er om of hij die ene... hoe heet hij weer? ... zou kunnen kloppen. Waarop de Peet antwoordt : “Tommeke :-) ... Tommeke Tommeke Tommeke (doet Michel Wuyts van het WK na)
Hij gaat hem het vuur aan de schenen leggen en gaat er vanuit hem toch eens te kunnen kloppen.McEwen wil Milaan-SanRemo winnen ( Nou ja, Petachhi en Boonen ook)
Mattan deed weer eens speciaal. Hij reed de piste omgekeerd op zijn fiets op.
Nog een markante persoon vind ik Pieter Mertens. Ik hoorde voor één van de eerste keren van hem in het boek van Michel Wuyts. Hij heeft al 5 jaar van zijn studies geneeskunde achter de rug, maar wil daarmee even stoppen en zich op het wielrennen toeleggen. Toch wordt hij ooit dokter, want dat zijn z’n 2 dromen : wielrenner en dokter worden.
Dan hebben we nog een Belgische hoop, Wim Vanhuffel. Iedereen hoopt op een top-tien plaats in de tour, maar laten we deze jongen vooral niet te veel druk opleggen.
Rond 20u30 begon de zesdaagse opnieuw met zoals gewoonlijk de voorstelling van de elites.
In de tijdrit schitterden opnieuw die andere jongens van Chocolade Jacques, Dimitri De Fauw en Wouter Van Mechelen.
Ik ging nog eens aan het kraampje kijken voor mooie foto’s.(Toen Iljo en Matt niet reden natuurlijk) Er waren 2 foto’s van de zondag maar de allermooiste foto vond ik ene van donderdag, Iljo met een mooi boeket bloemen. De vriendelijke madam aan het kraampje zei zo “Ooh, das toch ne schone boeket bloemen hé, in Gent is da zo ne kleine boeket, allez da geefde nu toch ni aan renners” :-)
Iets later sloeg het ‘noodlot’ sloeg toe. Het was ondertussen al 22u15 en we hadden een afspraak. We moesten om middernacht thuis zijn (volgende dag school, 2 herhalingstoetsen, maar dit terzijde :-)). Het was echt met pijn in het hart dat ik de piste verliet... Ik keek nog wat rond in de hoop dat ik Iljo zag, maar van hem was geen spoor te bekennen. Ietwat ‘teleurgesteld’ was ik dan van plan om voort te gaan. Tot ik opeens Matthew uit de cabinekes zag komen (hij ging richting trap) Vlug haalde ik m’n programmaboekje boven. Tuurlijk wilde het juist weer lukken dat ik de pagina van Iljo en Matthew niet meteen vond. Gelukkig heeft die lieve Gilmore veel geduld en ondertussen nam hij de balpen al uit mijn handen. Ik had een handtekening van Matthew, de avond was geslaagd.
We gingen nog heel even langs in de Davitamon corner (misschien zaten er nog wat renners...). Juist toen we binnengingen zag ik Johan Vansummeren die ging vertrekken. Van hem wilde ik eigenlijk wel een handtekening (niet zo graag als ik dat van Iljo wou, maar ik had nu de kans, dus waarom niet) ik vroeg het eigenlijk niet eens. Mijn blok naar voren en een balpen erbij :-). Iets veder zag ik Björn Leukemans daar alleen zitten met z’n vriendin. Eerst ging ik het dan ook niet vragen maar na veel geaarzel deed ik het toch. En wat volgde was eigenlijk wel grappig. Verbaasd keek Leukemans mij aan... Met een blik van “Ken jij mij? Gij vraagt mij een handtekening ofzo ” Ook zijn vriendin keek zo naar hem van “amaai, er vraagt u iemand een handtekening” Toen hij ze had gezegd vroeg hij: “Moe ‘k menne naam derbij zetten?”(Hij dacht wrs da ik hem ni kende, maar het tegendeel is waar) Da was best leuk. Nadien gingen we weg uit de corner. Bijna buiten ( op het plaatsje waar het beruchte fotokraampje staat) zag ik Sven Nys. Ik ben niet echt een fan ( wat niet wil zeggen dat ik geen bewondering heb voor wat hij presteert, integendeel) maar een handtekening zou toch niet mistaan in mijn boekske, dacht ik dan. Ik wilde hem niet storen, maar, het is nu eenmaal een openlijke wielerbijeenkomst. Moest ik hem nu zien in bv. Gent als hij aan het shoppen is dan zou ik er nog niet aan denken.
“Excuseer...” blok naar voor en het was gebakken :-) Nog een handtekening van Vervecken nadien en en weg dan maar...
Aan de vestiaire gebeurde er nog iets ‘grappig’. Vervecken ging juist wegDe mevrouw van de vestiaire zei tegen haar man: “Vervecken is juist voort...” Diene man kei teleurgesteld: “Maar allez... ik had zo graag een handtekening gehad...” Hij ziet mij en zegt “ Heb jij een handtekening?” “Ja...” Mag k eens je handtekeningen zien? Hij neemt mijn blok een gaat de blaadjes af... “Wie is dat?” “Keisse”... “Ooh Vansummeren, die heb k nog niet...” . En bij de handtekening van Vervecken kijkt hij echt beteuterd. Khad wel medelijden.
Kmoest nog even wachten en hoorde de commentaar van op de piste. Ik hoorde iets van : “Keisse wint de derny... prachtig...” Natuurlijk was ik toen ik dat hoorde wel wat teleurgesteld... Maar, ik mocht al blij zijn dat ik tijdens de schoolweek mocht gaan kijken... En ik had 2 mooie dagen gehad ( de zondag nog iets leuker, maar ze waren alletwee super hoor!) Alleen spijtig dat ik Iljo de derny niet meer heb zien rijden. Maar ja... ik zal wel nog véél de kans krijgen.
Iets voor middernacht waren we dan thuis... we mogen nog weggaan :-)
Dit verslag komt er redelijk laat op, ik ben er deze week aan bezig geweest, beetje bij beetje. Vandaag is het een week geleden dat ik naar de zesdaagse ben geweest en eerlijk gezegd had ik toch wel wat heimwee. Het waren superdagen!
Nogmaals voor alle foto's kijk naar : http://www.flickr.com/photos/53035257@N00/
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten