Jaaroverzicht deel 3

Na maart volgt traditiegetrouw april. Toch speelt april niet echt een rol van betekenis in mijn persoonlijk jaaroverzicht. Ja, je had Tom Boonen die de Ronde van Vlaanderen won toen ik op skivakantie was, wat ik dan in de bus vernam. En thuis volgde ik natuurlijk alle koersen op tv. Wat me bijblijft van Parijs Roubaix is het beeld van Kevin Neirynck die het peloton op sleeptouw neemt en achter hem valt Tom Steels.

Mei daarentegen, daar had ik een vette kluif aan. Toch zal ik het proberen kort weer te geven (je kent me, het zal moeilijk worden maar ik doe m'n best)

7 mei: Start en passage van de Giro-rit in Bergen. Wat ik er me nog van herinner is dat ik die dag veel kou heb geleden. Het was rotweer! Was leuk om eens zo'n grote ronde van dichtbij mee te maken. Ik ging er eigenlijk vooral naartoe om Jan Kuyckx aan te moedigen, en ondertussen had ik Basso en co. ook eens gezien :-)!

14 mei: Nadat ik en m'n papa een deel van de Ronde van Vlaanderen hadden gereden (met de auto dan wel) en belangrijke plekken hadden bezocht, zagen we in Denderwindeke dat daar iets met koers te doen was. Het PK voor Juniores namelijk. Daar ben ik dan natuurlijk ook naartoe geweest. Eerste koers van de juniores in m'n leven, primeur!

21 mei: Deze dag kan ik gewoon niet anders dan iets uitgebreider te bespreken. Het is misschien wel de mooiste dag van heel m'n jaaroverzicht. Het gaat over de kermiskoers in Lochristi. Koersen met grote namen op de deelnemerslijst zijn niet altijd leuker, integendeel. Een 'simpele' kermiskoers kan fantastisch zijn!
Wie de winnaar was in Lochristi, ik moet eerlijk gezegd eens diep nadenken, maar dat was die dag zeker niet het belangrijkste, voor mij althans niet.
Ik wist dat Björn Leukemans deze koers ging rijden als voorbereiding op de Ronde van België. En ik had eigenlijk nog nooit een kermiskoers gezien, dus had ik wel zin om te gaan kijken.
Ook Iljo Keisse ging daar rijden, ik had zelfs nog een smsje van z'n papa gekregen. Ik ging dus opgewekt naar Lochristi.
Voor de start zaten wij op een terrasje aan het café waar de renners moesten 'inchecken'. Björn zag ik ook nog binnenwandelen in z'n trainingspak, dat was nog een tijd dat ik daar onopgemerkt kon zitten, maar dat zou niet meer lang duren. Onze auto stond nogal ver van de eigenlijke startplaats, maar dichter kon je eigenlijk niet geraken. Zo kwam het dat ik de officieuze start van m'n eerste kermiskoers niet heb gezien.
Tijdens de wedstrijd moedigde ik Björn natuurlijk af en toe luidkeels aan. We probeerden ook elke ronde van locatie te veranderen. Nu komt het cruciaal punt ;-) We wouden nog eens opnieuw tot aan 'de bocht' gaan om dan ronde per ronde verder af te zakken naar de aankomst. Wel, ik heb 'de bocht' niet meer gezien... Op weg ernaartoe stopten we omdat het peloton eraan kwam. Ik riep luid: "Alleee Björn!!!". 2 meter verder dan ik stonden er 3 mensen met een petje "Fan(s) van Leukemans" Zo eentje als ik ook bijhad. Ze beginnen naar mij te kijken en tegen elkaar te praten. Ineens roept er iemand (Boudewijn): "Hé Céline!" Ik schrik me een ongeluk... 'Hoe weten zij dat??!!'
Dus dan ging ik er naartoe en beginnen we te babbelen. Die man die naar me riep, bleek de papa van Björn te zijn. De andere was Jean-Pierre (nonkel van Björn) en Eddy (een supporter van het eerste uur). Ze hadden blijkbaar al veel over mij gehoord en wisten doordat ik naar Björn riep dat ik het was. We hebben ongelooflijk veel gebabbeld en ik kwam vanalles te weten. We zijn samen iets gaan drinken en daar ontmoette ik ook nog Charel (nog zo'n grote supporter) en hun vrouwen. Eerst was het allemaal nog wat onwennig, maar Boudewijn verzekerde dat hij net als Björn niet bijt.
We keken nog samen naar de koers en tussen de ronden door babbelden we verder. Het was zo'n leuke ontmoeting met ongelooflijk toffe mensen, die ik later nog vaak zou tegenkomen. Ik moest na de koers met hen meegaan bij Björn. Boudewijn probeerde me al wat op stang te jagen (ja, hij deed dat toen al) door te zeggen nadat we het over iets van Björn hadden: 'Jaja en straks gaat gij die ontmoeten!'. Toen de koers voorbij was moest ik me reppen om Boudewijn te kunnen volgen. Diene mens heeft veel ervaring natuurlijk en weet zich als geen ander een weg te banen tussen het vele volk.
Björn stond te babbelen met Nick Nuyens. Boudewijn en co. gaan bij hen staan, maar ik blijf wat op een afstand. Boudewijn wenkt me en zegt tegen Björn: "Björn, er is hier iemand voor u!". Björn kijkt me aan en zegt: "Aaaaaah!! Céline!!" Opnieuw schrok ik. Hij wist meteen wie ik was :-)... Echt veel heb ik toen niet gezegd, het was veel voor één dag.
Björn reed dan samen met Nuyens weg. Ook Boudewijn had z'n auto ver moeten parkeren, dus de hele weg naar de auto hebben we nog gebabbeld. Dan mocht ik nog mee naar hun auto, waar Björn alweer fris stond. Boudewijn had me al gezegd dat ik eens een dag moest komen om heel het archief in te kijken. (Dat zou ik dan uiteindelijk op de BBQ doen, dat is voor juni).

25 mei: 2e rit Ronde van België! Ik ging kijken naar de start in Oostende, de bevoorrading in Maldegem en de aankomst in Knokke. Natuurlijk vooral om Björn aan te moedigen, daar kan je niet omheen. Tijdens de bevoorrading leerde ik een verzorger van Davitamon- Lotto kennen die me aansprak omdat ik een petje van Leukemans ophad. Ik herinner me ook nog dat het verkeer rond Knokke muurvast zat en dat we nog een 5tal kilometer hebben gestapt om aan de aankomst te geraken. Daar ontmoetten we Boudewijn en co. een tweede keer. De aankomst hebben we niet echt live kunnen zien, wel op groot scherm, er stond gewoon veel te veel volk op de lange boulevard. Na de aankomst moest ik Boudewijn opnieuw volgen naar Björn. Toch bleef ik opnieuw wat op een afstand staan. Björn babbelde heel even met Boudewijn en maakte toen aanstalten om opnieuw te vertrekken met z'n fiets. Ik draalde subtiel wat rond en keek de andere kant op. Plotseling schrok ik, er was iemand tegen mij gebotst. Dan zie ik Björn voorbijrijden. Er was plaats genoeg om te rijden, dus denk ik niet echt dat het per ongeluk was ;-)

26 mei: De tijdrit van de Ronde van België in Buggenhout. Gieten dat het toen deed! Toen ik thuiskwam was ik al helemaal onderkoeld (;-)) en heb ik de hele tijd aan de verwarming gezeten, wat moet dat dan niet geweest zijn voor die renners! We stonden ergens dicht bij het startpodium, dus we konden steeds het aftellen en het vertrekken zien. Rechtover ons was er ook een wegje tussen dranghekkens waarlangs de gefinishte renners konden terugkeren. Zo kon je ze altijd 2 keer zien. Dat was wel fijn, afgezien van de regen. Toen Mattan terugkeerde rechtover ons, riepen de mensen naast me naar hem. Hij hoorde het wel, maar was al die aandacht al gewoon en bleef voor zich uit kijken. Iets later zag ik in de verte Björn terugkeren. Ik riep naar hem, hij keek vanuit z'n ooghoeken opzij en dan zag hij wie het was. Hij draaide z'n hoofd, lachte en knipoogde. Je had die mensen naast mij naar me moeten zien kijken! Het is iets kleins, maar toch maakte het me blij!

27 mei: De 4de rit in de RvB die wel eens dé rit zou kunnen zijn voor Björn. Ook al was die in Huy, ik zou erbij zijn! Ze reden in Huy nog enkele plaatselijke rondjes. Toen ik er toekwam, schalde er door de luidsprekers: "...hommes de tête... Leukemans...!!" Ongelooflijk, zo blij dat ik was! Het was heel spannend, en Björn strandde op een verdienstelijke 6de plaats. Jammer, als je weet dat er meer inzat en als je de beelden nadien thuis bekijkt. Na de wedstrijd ben ik Boudewijn en co. nog tegengekomen en heb ik ook Maarten voor de eerste keer ontmoet. Björn werd ondertussen geïnterviewd door de VTM en Maarten deed er alles aan om ook op tv te komen.
Nog een leuk moment van iets later: Je hebt van die mensen die na de koers alle wagens afgaan om een drinkbus te krijgen. Er stonden ook een heleboel mensen aan de wagen van Davitamon. De verzorger was een heleboel bidons aan het uitdelen maar hij begon het beu te worden en zei: "Dit is de laatste hé!". Dan zag hij mij en zei: "Hé, jij bent dat meisje van in Maldegem! Die fan van Björn, toch?" Ik herkende hem ook en zei: "Jaja" Hij zei (zonder dat ik ook maar iets vroeg) "jij krijgt van mij een drinkbus hoor!" Zo'n dingen, het is toch zo fijn!!!

28 mei: 3 dagen op rij naar de ronde van België gaan kijken. De zondag ga ik niet, ik had beslist thuis te kijken. Dan las ik het verschrikkelijk nieuws: Björn Leukemans valt en breekt z'n schouderblad. Mijn koerswereld stort in!
Gelukkig kwam het (hetzij dan wel na een hele tijd) allemaal weer goed.

EDIT: Blijkbaar was het toch niet de bedoeling van Maarten om in beeld te komen, al leek het zo wel, als publiciteit voor de fanclub dan! Sorry Maarten!