Uit de oude doos...

Ik was het eerlijk gezegd al vergeten, tot ik het niet zo lang tegenkwam. In het vierde leerjaar heb ik eens mijn spreekbeurt gedaan over de Ronde van Vlaanderen van dat jaar. Het was de editie van 2002. Ik ging in Denderwindeke kijken en mijn opa maakte voor mij een verslag. Dat verslag heb ik op school verteld/voorgelezen en ik nam ook krantenknipsels mee, nu weet ik het opnieuw. Onlangs vond ik dat verslag, geschreven door m’n opa. De krantenknipsels heb ik spijtig genoeg niet meer. Het verslag heb ik letterlijk overgetypt:

De Ronde van vlaanderen is één van de mooiste wielerklassiekers. De Renners starten in Brugge. Na 15 km begint Erwin Thijs aan een monstervlucht en hij wordt slechts bijgebeend juist voor de “muur” te Geraardsbergen. Na de beklimming van de “muur” vormt zich een kopgroep met Museeuw, Van Petegem, Tafi, Nardello en Hincapie. Tafi probeert meermaals te ontsnappen maar Museeuw en Van Petegem halen hem telkens terug. Voorbij Denderwindeke plaatst tafi opnieuw een aanval en dat is de goede. Hij rijdt alleen naar Meerbeke en wint zo voor de eerste maal de ronde van vlaanderen. Johan Museeuw wint de spurt van het groepje achtervolgers en wordt tweede. Van Petegem is derde. Hicapie vierde en Nardello vijfde. Nardello is een ploegmaat van Tafi en heeft hem flink geholpen met zijn overwinning. Museeuw was niettegenstaande zijn tweede plaats zwaar ontgoocheld want hij wou graag de ronde voor de vierde maal winnen om in schoonheid zijn wielerloopbaan af te sluiten.

Het zat dus al in mij, maar niet zo hevig als nu.