Wielrennen en de passie er rond: Brabantse Pijl

Gisteren dan toch naar de Brabantse Pijl gaan kijken. Ik had getwijfeld omdat het nog examens zijn, maar maandag had ik nog een dag vrij en ja, koers is m’n lang leven dus... ;-).

We hadden een mooie plaats, vlak aan de aankomst (juist een meter erna ofzo).

Ze reden nog 5 plaatselijke ronden in Alsemberg, dus perfect. Recht voor ons, aan de overkant, stond het ‘kotje’ van Michel Wuyts.

Hij was constant aan het zoeken in de fiches van de renners. Ik die dacht dat hij dat allemaal wist van die renners en niet eens wist dat hij er zo’n had... naïef wel :). In de eerste doortocht was er een groepje renners op kop : (foto)
Die hielden niet bijster lang stand. Davitamon verzette bergen werk, elke keer trokken ze voorraan aan het peloton: (foto)
Ineens zag ik een renner van Lampre traag voorbijfietsen. Ballan? Dacht ik in een reflex, inderdaad, de dag ervoor nog 2de en nu al opgegeven. Twee dagen na elkaar is moeilijk.
Er geraakte af en toe een groepje weg (De Groot, Tankink en Baguet o.a.) En dan, een groepje waarvan ik uit het diepste van mijn hart hoopte dat het stand ging houden: Willems, De Groot, Vasseur, Nuyens, Arvesen, Kroon én Leukemans. Oscar Freire besefte dat dit wel eens de beslissende vlucht kon zijn en reed er naar toe.
Dit mooi liedje kon niet lang duren en op de Bruine Put kwam het tot een algemene hergroepering.
Uiteindelijk begon een groepje (Freire, Nuyens, Flecha en Kroon) aan de Alsemberg. Als je met Freire naar de meet gaat, ben je geklopt. Dat dacht Nuyens ook en kreeg Kroon mee. Maar Karsten wilde niet werken en zo ging het dus niet. Het werd een sprint, die Flecha van ver aantrok en Freire met groot gemak won.

Laat ik het niet onder stoelen of banken steken, ik ben niet blij met het resultaat. Leukemans was de sterke man! Ik heb ook hard geroepen voor hem :)! Hij moest reageren op alles wat bewoog, daar is dus geen doen aan en zo moest hij een beetje gokken. Op het einde zaten er ook nog maar 2 mannetjes (Vansummeren en Leukemans) van Davitamon en een stuk of 6 van Quick.Step. Björn reed nochtans heel attent maar miste de juiste vlucht. Die ontstond op een vlak stuk, misschien is dat ook een reden waarom hij er niet bij was, moest het nu op een bergachtig stukje onstaan zijn was hij er waarschijnlijk wel bijgeweest.
Björn zegt zelf dat z’n piek nog net iets later komt. Dat belooft voor de Amstel Gold Race en Luik- Bastenaken- Luik! :D

De wedstrijd was dus gedaan en er kwam nog het podium enzo. Ik wilde nog enkele foto’s ter herinnering nemen. Van het podium heb ik er enkele, niet goed gelukt want er stonden veel hoge mensen voor mij... :)
Dan trok het meeste volk een beetje weg. Tijd voor de journalisten om te interviewen. Ik heb, al zeg ik het zelf, toch enkele mooie foto’s kunnen trekken. Er was een mevrouw die een beetje de ‘bewaking’ deed voor het tentje waar Karsten Kroon stond en waarlangs je naar Nick Nuyens kon die ook interviews gaf. Ze deed het teken dat ik gerust mocht binnengaan en gaf me een knipoog. Dat was nog al wat. Ik kon recht voor de renners staan en foto’s nemen. Daar zag ik twee tegengestelden. Karsten Kroon diep ontgoocheld en moest tranen bedwingen en Nick Nuyens vriendelijk en opgewekt interviews geven. Maar, wat is hij ook al populair geworden! ‘Niiiiiick!!! Mag ik u pet??’ Tientallen keren riepen jongens naar hem.