Giro d'Italia Rit 2

Vandaag aan de ontbijttafel beslist dat we naar Bergen zouden gaan, naar de start van de Giro gaan kijken. Voor een keer dat die enkele dagen in België komt, die kans mocht ik niet laten liggen.

In Bergen aangekomen was het nog droog. Ik dacht dat we nog vroeg waren, maar op 'La Grande Place' kon je vrijwel over de koppen lopen. Ergens gaan staan waar je een beetje zicht had op het podium en dan was het wachten geblazen op de renners. Het was al beginnen regenen, dat werd gieten! Mensen openden hun paraplu's, wat het podium zien nog moeilijker maakten. Zeker als er zoveel grote mensen voor je staan. Het moet gezegd dat de organisatie veel minder is dan pakweg bij Kuurne- Brussel- Kuurne.
Waar de renners toekwamen met de bus was nog een eindje van het podium. Lang kwam er niemand en opeens stroomden ze toe. Ik zag de eerste twee renners van Davitamon- Lotto, de tweede was Jan Kuyckx! Rebellin kwam het podium op, maar daar had ik geen oog voor hoor, Jantje Kuyckx had ik in het vizier. Foto's nemen was heel erg moeilijk maar ik heb er toch 2 :).

Basso, telkens als je die man ziet, lacht hij.
Toen Savoldelli, Di Luca, Simoni en co. kwamen liet mijn fototoestel me in de steek. Wat ik ook probeerde, ik kon geen foto's meer nemen. Dit zal raar klinken maar ik vind het minder erg dat ik er van hen geen heb dan moest ik er geen hebben van Jan Kuyckx.
Ik was ondertussen al helemaal doorweekt, toen was het tijd voor de officieuze start. Daar zag ik amper iets van, ik glipte tussen de mensen door en kwam een meter van Preben Van Hecke te staan.
Toen de koereurs weg waren, kocht ik nog een Giro kit: een t-shirt, petje, lanyard en knuffeltje van Giro d'Italia. Dat verkoopt blijkbaar goed, ik kwam veel mensen tegen met een roos petje.

Dan moesten we huiswaarts. In Zinnik zag ik enkele mensen langs de baan staan, wachtend op de koers. Die kans mocht ik niet laten liggen dus: auto aan de kant. Omdat m'n jas helemaal doorweekt was moest ik wel m'n Giro-shirt aandoen.
Ik moet zeggen, ik heb veel voor de koers over: een halfuurtje in de kou met enkele t-shirts met korte mouwen staan wachten op een glimp van enkele renners. Ik heb kou geleden!
We stonden aan een rotonde (in de hoop dat de renners ietsje trager zouden rijden in de draai).
Eerst kwamen er 4 renners voorbij. Op dat moment zullen ze ongeveer aan hun maximumvoorsprong gezeten hebben want het duurde een hele tijd vooraleer het peloton voorbij kwam.
Ik had moeten kiezen waar ik zou staan: aan de binnekant van de rotonde (zodat ik het best de renners die links reden kon zien) of aan de buitenkant van de rotonde (idem maar dan die rechts reden). Ik koos voor het laatste.
Het langgerekt peloton kwam aangereden en dan is het een kwestie van zeer goed kijken. Ik heb maar enkele renners goed gezien: Basso, McEwen... Ineens zie ik hélemaal rechts Jan Kuyckx rijden. 'Yes!' denk ik. Dan deed ik iets wat ik zelfs niet altijd doe (omdat ik niet echt durf?) hard roepen. 'KUYCKX! KUYCKX!' Ik zie Jan vanuit z'n ooghoeken naar rechts kijken. Eerlijk? Dat was het hoogtepunt van de dag. Ik hoop dat het hem een beetje moed heeft gegeven.



De wedstrijd zelf dan. Je zag het al van ver aankomen, deze etappe zou uitdraaien op een massasprint. Petacchi of McEwen? Die eerste had in de laatste rechte lijn nog een hele blauwe melkbrigade rond zich, maar kon het niet afmaken. Maar hij is geklopt op z'n waarde, Robbie was duidelijk te sterkste.
Toen de wedstrijd op tv begon zag je Jan Kuyckx sleuren aan het peloton. Hij heeft de rest van de wedstrijd gewerkt, in dienst van McEwen. Later met hulp van Preben Van Hecke en helemaal op het einde de rest van DVL. Jan is niet te beroerd om te werken voor anderen, dat siert hem. Prachtig dat McEwen dat werk afrondt.

(Foto's: Céline Verstraete, Photonews)

P.S.: Excuseer voor de foto's van Flickr die niet altijd even duidelijk zijn, maar de reden daarvoor kent u.