
Ik hou er niet van. In het begin (ik spreek nu over 2 jaar geleden ofzo) viel het nog mee, maar nu is het té. Maar jullie weten ook wel al lang dat ik niet meer zo voor Tommeke ben. (ook niet contra, gewoon neutraal)
Ik hou van bereikbare renners. Maar je mag van die bereikbaarheid natuurlijk geen misbruik maken.
Neem nu (horen jullie me al aankomen?) Björn Leukemans of Jan Kuyckx ( anderen:)), jongens die op de rand staan van de doorbraak. Nu zijn ze nog relatief 'bereikbaar'. Je kan ze nog makkelijk een handtekening vragen, fotootje nemen, babbeltje slaan (als je het aandurft ;-)) enz... Ik moet zeggen dat ik nogal opkijk naar bepaalde renners en ze onbewust als 'goden' ga beschouwen, gelukkig wijzen de renners er me dan op dat ze ook maar gewone mensen zijn zoals iedereen ;-)!
Waar ik nu toe wil komen, is het volgende:
Voor die koereurs lonkt de eerste grote overwinning (één die nog groter is dan een rit in de Ronde van België). Ik supporter voor hen en hoop bij elke koers die ze rijden vurig dat het die keer BINGO zal zijn. Maar het is een dubbeltje op z'n kant.

Is er reden tot paniek of is het te vergezocht?
(Foto's: PDW, Davitamon-Lotto)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten